بیماری ایک یا سفیدک
بیماری سفیدک یا ایک از رایجترین بیماری های ماهیان اب شیرین محسوب میشود. در مراحل اولیه بیماری ایک یا سفیدک میتوان با استفاده از افزایش دما درمان را به سرعت میسر کرد اما با پیشرفت بیماری باید از درمان دارویی خاص استفاده شود که در ادامه مطلب توضیخ داده میشود. علل این بیماری ممکن است یکی از دلایلی مانند لمس شدن ماهی با دست،جدال بین ماهیان یا سرد شدن ناگهانی اب باشد.
به ادامه متن توجه کنید
هر از چند گاهی ممکن است ماهیان اب شیرین به این بیماری دچار شوند، در مرحله پیشرفته نقطه های سفید بسیاری همانند دانه های نمک سراسر بدن ماهی را می پوشانند. در این حالت، ماهی خود را به اشیاء داخل اکواریوم می مالد و سعی دارد تا انگل را از پوستش جدا کند. مدتی بعد شدیداً تنبل شده و رفته رفته انگل ها با چشم غیرمسلح به صورت لکه های سفید تا یک میلی متر قطر بر روی پوست ماهی قابل رویتند.Ichthyphthirius ها زندگی دوره ای دارند. آنها برای تولید مثل ماهی ها را ترک می کنند و پس از تولید مثل، سوراخ بزرگی در پوست ایجاد میکند که برای عفونت ثانویه باکتریایی یا قارچی باز است. انگل به کف مخزن رفته و یک پوشش ژله ای مانند به نام کیست در اطراف خودش ترشح می کند و درون این کیست به نوزادان بسیاری تقسیم می شود. سپس کیست می ترکد و نوزادان بیرون می ریزند که در حال شنای آزاد میزبان جدیدی را جستجو می کنند. همانند Cryptocaryon، مرحله بین پوست و مرحله کیست هر دو نسبت به درمان مقاومند.
زمان لازم جهت رشد یاخته در زیر پوست به دو عامل اصلی درجه حرارت و قدرت دفاعی بدن ماهی بستگی دارد. هر چه ماهی قوی و سالمتر باشد رشد یاخته به مراتب کندتر خواهد بود. در هر صورت، یک یاخته در درون جداره ای که به دور خود می‌سازد می تواند طی ۸ تا ۲۴ ساعت بیش از ۱۰۰۰ یاخته به وجود آورد.
چرخه حیاط انگل ایک
معمولاً بدن ماهی های مبتلا به این بیماری پس از بهبود تا حدود زیادی در مقابل آن مقاوم می شود. در این حالت، گلبولهای سفید خون دور یاخته ها کیست‌هایی ساخته و آنها را محسوب می کنند. تنها زمانی که قدرت دفاعی بدن ماهی ها بنا به عللی از جمله شرایط غیربهداشتی محیط زیست، تغذیه نادرست، کمبود اکسیژن و ضعف ناشی از سایر بیماری ها تحلیل رود، یاخته های محبوس در کیست ها مجدداً فعال شده و خود ماهی یا حتی ماهی های تازه به آکواریوم وارده شده را مبتلا می سازند.
درمان :می توان در مراحل ابتدایی با استفاده از روش افزایش درجه حرارت آب تا بیش از ۳۰درجه سانتیگراد به مقابله با این بیماری پرداخت ولی در مراحل پیشرفته، وقتی که انگل در پوست ماهی و یا در مرحله کیست است قابل درمان نمی باشد. جهت از بین بردن Ichthyophthirius، پیش از شکل گیری کیست و یا پس از ترکیدن آن باید داروی اختصاصی به مخزن اضافه شود. به هنگام کاربرد دارو، گیاهان و ذغال اکتیو فیلتر را از مخزن خارج کنید.
معالجه از طریق گرما :دما را به تدریج افزایش دهید، به طوری که این افزایش از یک درجه سانتیگراد در ساعت فراتر نرود. هدف ایجاد شرایطی است که ناقل بیماری یا قادر به حیات نباشد و یا حداقل قدرت تولید مثل خویش را از دست بدهد.
برای ماهیان حساس به افزایش دما، از شیوه های درمان دارویی استفاده کنید. جهت سایر ماهی ها، افزایش ۲ تا ۳ درجه سانتیگراد طی ۲ تا ۳ روز بسیار مفید خواهد بود. این عمل جدا از نابودی بسیاری از ناقلین بیماری ها، سبب افزایش پادزهر لازم در خون شده و قدرت دفاعی بدن ماهی را افزایش می دهد.
یکی از پیش شرط های لازم جهت درمان از طریق افزایش دما، تمیزی آب و اکسیژن کافی محلول در آب می باشد.
معالجه از طریق دارو :برای درمان با دارو باید از اکریفلاوین، مالاشیت گرین و یا سولفات کینین یا هیدروکلریدکینین استفاده کرد.
الف) درمان با اکریفلاوین (تریپافلاوین Acriflavin = Trypaflavin) :این دارو در درمان تیرگی پوست و باله ها، گندیدگی پوزه و باله ها، ضدعفونی در جراحات کوچک و به ویژه به هنگام ابتلاء به ایک کاربرد دارد. جهت درمان، ابتداء باید از دارو محلول مادر تهیه کرد. برای این کار یک گرم اکریفلاوین را در یک لیتر آب حل کنید. پس از تهیه محلول، در ظرفی جداگانه به ازاء هر لیتر آب ۵۰ میلی لیتر از محلول مادر ریخته و ماهی را به مدت ۲ تا ۴ روز در آن حمام دهید.
توجه : این دارو آب را شدیداً رنگی می کند.
ب) درمان با مالاشیت گرین (Malachit green) :مالاشیت گرین در معالجه بیماری های قارچی پوست، کدر شدن و یا جوش زدن پوست کابرد دارد. جهت مداوا ابتلا یک گرم از دارو را که به صورت بلورهای ریزی میباشد در یک لیتر آب حل کنید. سپس ۶ میلی لیتر از این محلول مادر را در ۱۰۰ لیتر آب حل کرده و ماهی ها را به مدت ۱۲ روز در آن حمام دهید. در روزهای سوم، ششم و نهم نصف مقدار داروی تجویز شده را به آب بیافزایید. پس از ۱۲ روز، نصف آب موجود باید تعویض شده و آب تازه وارد مخزن آبی گردد.
در صورت انجام درمان در ظرفی جداگانه، به دلیل تجزیه دیرتر دارو در آب تازه، مقدار ۴ میلی لیتر از محلول مادر در ۱۰۰لیتر آب کفایت می کند.
روش دیگر درمان با مالاشیت گرین، حل کردن ۱۳ تا ۱۵ میلی گرم مالاشیت در ۱۰۰ لیتر آب است که ماهی ها به مدت ۳ تا ۴ روز در آن حمام داده می شوند.
توجه : مالاشیت گرین بسیار سمی است که به هنگام تماس با پوست یا وارد دهان شدن باید به سرعت به پزشک مراجعه کرد.
توجه : از نگهداری مالاشیت یا محلول مادر آن در یخچال حاوی موادغذایی اجتناب ورزید، زیرا علاوه بر سمی بودن سرطان زا می باشد. کاربرد مالاشیت در درمان و یا ضدعفونی در مورد ماهیان پرورشی خوراکی در برخی کشورها به طور کلی ممنوع اعلام شده است و در سایر کشورها پس از کاربرد در معالجه باید ماهی دوره ای در حدود ۲ تا ۶ ماه را پیش از عرضه به بازار مصرف بگذراند.
ج) درمان با سولفات کینین یا هیدروکلریدکینین (Quinine Sulfat or QuinineHydrochloride):یک گرم کینین را در ۱۰۰ لیتر آب حل کرده و ماهی ها را ۳ روز در آن قرار دهید. سعی کنید معالجه در ظرفی مجزا انجام شود. اگر آب به هنگام معالجه کدر شد باید محلول تازه ای تهیه کرده و ماهی ها را به داخل آن انتقال دهید.
توجه : این درمان را برای ماهی های بسیار کوچک و یا بسیار حساس نباید به کار برد.
در بالا مطالبی را از کتاب بهداشت و بیماریهای ماهیان اکواریومی نوشته مهندس مهدی ارچینی برای شما قرار دادم. در زیر سعی میکنم درمان رایج دیگری که که اکثرا در ایران از ان استفاده میکنند و تا حد زیادی هم مسمر ثمر است را برای اطلاعات بیشتر و درمان این بیماری قرار دهم
علائم و شکل بیماری
-نقاط سفید رنگی سر تاسر بدن ماهی را فرا میگیرد
-ماهی کم اشتها و نا ارام است و خود را به اشیاء داخل اکواریوم میکشد
درمان های رایج
۱)درمان بیماری ایک ان هم در مراحل اولیه با بالا بردن دمای اب تا ۳۲ درجه سانتیگراد و استفاده از داروی ضد انگل میسر است روش کار بدین صورت است که ماهی را به تانک قرنطینه انتقال دهید، دمای اب را تا ۳۲ درجه سانتیگراد بالا ببرید(دما باید تدریجی افزایش یابد)،از داروی ضد انگل به میزان مندرج بر روی بسته استفاده کنید و هر روز قبل از استفاده مجدد دارو ،۲۰ درصد اب را تعویض کنید و بعد از دارو استفاده کنید. این کار را به مدت ۵ الی ۷ روز انجام دهید تا کاملا انگل از بین رود
۲)از نمک هم در درمان سفیدک میتوان استفاده کرد. روش کار به این صورت است که هم میتوان ماهی را در محلول نمک به صورت کوتاه مدت حمام داد و هم به صورت دراز مدت ولی حمام کوتاه مدت اکثرا موفقیت امیز بوده است
۱)حمام کوتاه مدت با نمک:۱۵ تا ۲۰ گرم نمک بدون ید(یک قاشق غذاخوری)را در یک لیتر اب حل کرده و ماهی را به مدت چند دقیقه در ان حمام دهید و سپس به تانک قرنطینه انتقال دهید و دما را تا ۳۲ درجه سانتیگراد بالا ببرید(در صورتی که ماهی در ضمن حمام دادن با نمک با باله های باز به روی اب امد سریعا ان را از محلول خارج کنید)
۲)حمام دراز مدت:یک گرم نمک در هر لیتر اب با افزودن دما تا ۳۲ درجه سانتیگراد میتواند برای ماهی مفید باشد ولی زمانی این درمان خوب عمل میکند و میتوان به عنوان یک درمان قطعی از ان استفاده کرد که از داروی ضد انگل یا پارازیت های پوستی نیز تواما استفاده شود
سلام خسته نباشید من فورا نیاز ب راهنمایی و کمکتون دارم.. تویه تانک دوتا کوی مولد و دوتا گلدفیش و یه پنگوسی نگهداری میکنم چند روزه حالشون بده به شدت خودشون میزنن توی سنگها و رفتارهای پرخاشگر دارن.. پنگوسی هم همینطور و دانه های ریز سفید رو بدنشه.. بخاری و زدم رو آخرین درجه فکر کنم سی و چهار.. و نمک دریایی ریختم یک قاشق غذاخوری.. و قرص نیتروفورانتوئین هم اضافه کردم اما تغییر ندیدم 😐😐توروخدا کمکم کنید
↓اگه بخوام حمام نمک کنم؛ بعد از اون ب کجا انتقال بدم ب همین تانک خودشون؟؟ آخه فقط یه تانک دارم چیز دیگ ندارم برای قرنطینه
↓نیازی به حمام نمک نیست اگه کتفیش ندارید به مقدار لازم بسته به حجمتون به اکواریوم نمک اضافه کنید .
↓ولی اگه خواستید حمام نمک بدید بعد از حمام ماهی هارو با تور بگیرید و به اکواریوم اصلی انتقال بدید👌
وایی چیکار کردید؟!
↓دمای۳۴درجه؟!😐
اول از همه ترکیبتون از پایه مشکل داره حداقل حذف پنگوسی هست هر چند کوی با گلدفیش رابطه خوبی نداره…..
اگه ماهی هاتون زنده هستن اول از همه دما رو کاهش بدید بیارید روی۲۷~۲۸ و سپس مقداری نمک بسته به حجمتون به اکواریوم اضافه کنید و بعدش برید یه دارو برای بیماری سفیدک یا ایک تهیه کنید و طبق دوز ذکر شده روی خودش به اکواریوم اضافه کنید و تمام !!!
بعد از درمان هم خواهشا اول از همه پنگوسی رو رد کنید بعدش یا کوی ها رو نگه دارید یا گلدفیش ها رو چون کوی گلدفیش رو اذیت می کنه.
یه موضوعی چرا قرص نیتروفورانتوئین به اکواریوم اضافه کردید؟!!!
این کپسول ها دارویی برای عفونت های مجاری ادراری هست و اصلا ربطی به مشکل شما و کلا آبزیان نداره😐
حتما اکواریوم رو یه سیفون۶۰درصدی بزنید چه بسا بیشتر بلکه اثرات دارو از بین بره و همچنین دما پایین بیاد 😣
واقعا دردناکه با این موضوعات بعید میدونم ماهی هاتون زنده باشن😔
درکل با اطلاعاتی که بنده دارم با افزایش دما بیماری درمان نمیشه و فقط سیکل تکسیر انگل تسریع میشه و با اولین شرایط نامناسب دوباره بر میگرده.با حمام هم بیماری درمان نمیشه چون اگل ایک وقتی وارد پوست میشه و از آب میان بافتی تغذیه میکنه دیگه نمیشه کاریش کرد و بهش صدمه زد. در سیکلی که جهت تکثیر از بدن ماهی جدا میشه و در کف آب کیست تولید میکنه فقط در اون زمان میشه نابودش کرد اونهم با نمک و دارویی که یادم رفت.توضیحات دقیقش رو تو یوتیوب یک دامپزشک که تخصص آبزیان داشت رو به زیبایی توضیح داده که اگر بشه لینکش رو پیدا میکنم میزارم.
↓خدا رو شکر پیدا شد.
https://youtu.be/-ytXYmX7g04?si=2uD0wQdge3VySG0N
خب برادر گلم منم همینکو گفتم دیگه
↓پییام خصوصی تون هم چک کنید گفتم مطلب رو کجا بذارید
سلام جسارتا کاربر های معمولی مث من هم میتتونن از تجربیاتشون مقاله نویسی کنن ؟؟ بیاد صفحه ی اصلی سایت
↓چرا که نه
↓تو تالار گفت و گو میشه
توی صفحه اصلی مطالب بر اساس تجربیات قرار نمیگیره باید یه منبع معتبر خارجی باشه که ترجمه کردید یا از منابع غیر اینترنتی مثل مقالات معتبر دانشگاهی که توسط استادان خبره جمع آوری شده باشه البته حتما با ذکر منبع و با اجازه گردآورنده اصلی که حق کپی رایت ضایع نشه
سلام
↓اگه فقط منبع ذکر بشه مشکلی نیست ؟ از نویسنده ی منبع حتما باید اجازه گرفت ؟
نه منظورم نیست برید از صاحب سایت مستقیما اجازه بگیرید
↓دوحالت هست: یا صاحب سایت ذکر کرده که کپی برداری اصلا مجاز نیست و تمامی حقوق محفوظه
یا اینکه کپی برداری مجازه با ذکر منبع
سلام
↓من مثلا میخوام از سایت seriously fish یک مقاله رو ترجمه کنم و در سایت قرار بدم ولی هر چی می‌گردم چیز خاصی پیدا نمیکنم فقط منابع خودش رو نوشته ننوشته که کسی حق کپی رایت داره یا نه
این سوال هارو توی کامنت ها نپرسید یه پیام خصوصی بدید جواب میدم اینجا اسپم میشه الکی
وقتی چیزی ننوشته خب مجازه دیگه
باز خودم سایت رو چک میکنم اگه موردی داشت میگم
بیماری سفیدک یا ایک:
تاریخ: ۱۴۰۳/۱/۳۱ شمسی
در این مقاله سعی شده بطور خلاصه جهت کمک به دوستان مطالب مربوط به شناخت، پیشگیری و درمان بیماری ایک ارائه شود.
یکی از رایجترین بیماریهای انگلی ماهیهای آب شیرین و شور بیماری ایک میباشد که انگلی به نام ایکتیوفتیریوس مولتی فیلئیس اون رو تولید میکنه که انگلی تک سلولی و هولوتریش (تمام سلول انگل بوسیله ی موژک هایی پوشیده شده) بوده و به وسیله ی این موژکها حرکت میکند.
این انگل یک انگل اجباری میباشد که یعنی حتما حتما باید از یک موجود زنده تغذیه کند و در صورت عدم وجود موجود زنده در آکواریوم بدلیل گرسنگی میمیره.
مهمترین موضوع برای درمان این بیماری اطلاع از چرخه ی این بیماری یا چرخه زندگی این انگل هست.
چرخه زندگی انگل ایک:
چرخه زندگی این انگل سه مرحله ای میباشد:
۱- مرحله ی نوزادی که به آن ترونت گفته میشود. در این مرحله انگل متولد شده و در آب حرکت کرده و خود رو به ماهی میرساند و پس از رسیدن به ماهی پوست ماهی رو سوراخ کرده و وارد پوست ماهی میشود.
۲- پس از ورود به پوست از آب میان بافتی پوست تغذیه کرده که خیلیها به اشتباه فکر میکنن از خون ماهی تغذیه میکند. در این مرحله بوسیله تغذیه بزرگ شده و به مرحله بلوغ میرسد و پس از چند روز که بالغ میشود از بدن ماهی جدا شده و داخل آب می افتد. در این مرحله امکان دارد بوسیله جریان آب وارد فیلتر شده و فیلتر شما را نیز آلوده کند.
۳- در این مرحله کیستی اطراف خود تشکیل داده و داخل آن شروع به تولید مثل، تکثیر و زیاد شدن میکند. زمانیکه به اندازه کافی تکثیر شد این کیست پاره شده و نوزادهای جدید وارد آب شده و مجددا مرحله اول زندگی آغاز میگردد و این چرخه دائما تکرار میشود.
نکته مهم این هست که سرعت این چرخه وابسته به دما میباشد و با افزایش دما چرخه سریعتر اتفاق می افتد. یعنی هرچه دما بیشتر این چرخه سریعتر و هرچه دما کمتر چرخه کندتر اتفاق می افتد.
به اشتباه در بین مردم شایع شده که با افزایش دما بیماری درمان میشود در صورتیکه اینگونه نیست و فقط سرعت انتقال انگل از مرحله ۲ زیستی به مرحله ۳ تسریع شده و صدمات وارده کاهش میابد ولی انگل همچنان در اکوسیستم کوچک ما وجود دارد.
حالا که با چرخه انگل ایک آشنا شدین مراحل بعدی یعنی علائم، درمان و غیره رو توضیح میدیم.
علائم:
اون فرم شناخته شده و کلاسیک این بیماری که اغلب افراد باهاش آشنایی دارند وجود دانه های سفید بر روی بدن ماهی میباشد، انگار نمک بر روی پوست ماهی پاشیده شده است. معمولا به این شکل هست که ابتدا ماهی خود رو با علائمی مثل خارش و مالیدن خود به سطوح آکواریوم نشون میده یا حتی ماهی ها در محلی تجمع کرده و بدن خود را به همدیگر میمالن و در مرحله ی پیشرفته تر بیماری این دونه ها نمایان میشود.
گاهی اوقات قبل از نمایان شدن این دونه ها امکان دارد علائم تنفسی هم نمایان بشود بطوریکه ماهی به سرعت نفس بکشه یا بر روی سطح آب بیاد و هوای روی سطح آب را ببلعه یا در محلهایی از آکواریوم که اکسیژن بیشتری هست مانند خروجی های هوا تجمع کنند.
اما باید این نکته رو در مورد این بیماری بدانید که همیشه این بیماری خود را به صورت لکه های سفید نمایان نمیکند و اصلا لکه های سفید را روی بدن ماهی نبینید و فقط پوسیدگی باله ببینید یا فقط علائم تنفسی ببینید.( ماهی در کنار دفیوزر کز کرده و تحرک زیادی ندارد یا در محل سر ریز فیلتر هنگ آن تجمع کرده اند)
یکی دیگر از علائم پرخونی در قسمتهایی از بدن هست یعنی امکان دارد قسمتهایی از بدن رو ببینید که بنظر تغییر رنگ پیدا کرده و پرخون تر بنظر میاد که باعث بشه ذهنتون به سمت بیماریهای باکتریایی برود اما زمانی که نمونه برداری میکنید میبینین که ماهی دچار بیماری انگلی ایک شده است.
در کل تنها راه مطمئن جهت فهمیدن ابتلای ماهی به بیماری ایک نمونه برداری میباشد.
خیلی از اوقات امکان دارد با بیماری مخملک اشتباه گرفته شود.
خیلی اوقات هست که بیماری هیچگونه علائمی نداشته ولی تلفات بالایی داشته باشین که بدلیل گسترش سریع بیماری میباشد که حتی به بدن ماهی اجازه مقابله با بیماری داده نمیشود.
باید توجه کرد که هر لکه ی سفیدی ایک نیست و امکان دارد اپیستیلیس یا تتراهایمنا که انگلهای دیگری هستند باشد که در صورت کسب اطلاع کافی در مورد آنها هم مطالبی ارائه خواهد شد. بیماری لنفوسیستبس که یک بیماری ویروسی میباشد در درجه های خفیف خود علائمی شبیه به ایک (دانه های سفید بر روی بدن) خواهد داشت. به این دلیل است که گفته شد تنها راه دقیق فهمیدن ابتلای ماهی به انگل ایک نمونه برداری از پوست ماهی و دیدن آن زیر میکروسکوپ میباشد.
حال که کمی در مورد این انگل و علائم آن صحبت کردیم در مورد پیشگیری و درمان آن مطالبی ارائه می کنیم.
پیشگیری:
در ابتدا باید بدانیم این انگل از جایی نمی آید بلکه تنها راه ورود آن به آکواریوم بوسیله ماهی آلوده میباشد و فقط و فقط بوسیله قرنطینه کردن (حداقل سه هفته) میتوان از ورود آن به آکواریوم خود جلوگیری کنین.
درمان:
برای درمان مجدد به چرخه ی زندگی آن برمیگردیم که شامل ۳ مرحله ی زیر میباشد:
۱- نوزادی
۲- ورود به زیر پوست و به بلوغ رسیدن
۳- خروج از پوست و تولید کیست و تکثیر و تولد نوزاد میباشد.
باید بدانیم که در مرحله دوم چرخه ی زندگی انگل که انگل در داخل (زیر) پوست ماهی قرار دارد و از آب میان بافتی تغذیه میکند در صورت استفاده از دارو انگل صدمه ندیده و زنده میماند و در مرحله تکسیر نیز که انگل به دور خود کیستی تولید میکند نیز این کیست غیر قابل نفوذ بوده و دارو به داخل آن نفوذ نمیکند و تنها مرحله ای که میتوان انگل را نابود کرد در مرحله ی نوزادی میباشد. یعنی در مرحله ی اول زندگی این انگل. پس حمام های کوتاه مدت تاثیری بر درمان ندارند.
برای درمان ۲ کار را باید انجام داد: ۱- ابتدا افرایش دما تا انگل سریعتر و قبل اینکه مشکل جدی برای ماهی ایجاد کند از ماهی جدا شود.
۲- از آنجایی که ما نمیدانیم چند تا انگل به مرحله ی بلوغ و تولید مثل رسیده باید درمان طولانی مدت رو در پیش بگیریم تا از نابودی تمام انگلهای موجود در محیط آکواریوم خود اطمینان حاصل پیدا کنیم و این یعنی باید حداقل ۱۴ روز درمان رو ادامه بدهیم تا مطمئن بشیم تمام انگلهای موجود در اکوسیستم کوچک ما نابود شده باشن و نتوانند به زیر پوست و بلوغ و در انتها به مرحله تکثیر برسند.
درمان باید کامل انجام شود.فکر نکنیم چون دونه های سفید رو نمیبینیم دیگر انگل وجود ندارد.
ماهی که یکبار به بیماری ایک مبتلا شده باشد نسبت به بیماری مقاوم تر شده و علائم خفیفتری از خود نشان میدهد در صورتیکه همچنان ناقل بوده و میتواند بیماری رو به ماهی های دیگر بخصوص ماهیهای تازه وارد منتقل کرده و دوباره امپراطوری خود رو گسترش بدهد.
حال ما از چه دارویی هایی میتوانیم استفاده کنیم.
داروهای بسیاری در بازار در این مورد وجود دارد.یک سری مختص مقابله با ایک بوده و فقط هدف آن مبارزه با این بیماری هست و یک سری داروی دیگر کلی تر و جهت مقابله با بسیاری از بیماریهای انگلی هست که فرقی نمیکند از چه دارویی استفاده کنیم. فقط باید توجه شود هر دارو را با توجه به دستورالعمل تجاری خودش استفاده کنین. در مورد داروییهایی که جهت درمان چند بیماری تولید شده باید توجه کرد که امکان دارد در مورد بیماری ایک میزان دوز مصرفی متفاوت با بقیه بیماریها باشد.
یک سری درمانهای خانگی نیز وجود دارد مانند استفاده از نمک دریایی بدون ید که این موضوع بستگی به ماهی شما دارد که آیا میتواند شوری را تحمل کند یا خیر واگر میتواند چه دوزی را میتواند. غلظت ۳ گرم تا ۵ گرم در لیتر برای درمان این بیماری کافی میباشد.
درمان دیگری که میتوان استفاده کرد درمان بوسیله فرمالین هست، تنها نکته در مورد این درمان این هست که نباید دما را بیشتر از ۲۷ درجه ببریم چون در غیر اینصورت خود فرمالین میتواند ماهی شما را از بین ببرد و باید در این درمان تعویض مداوم آب رو داشته باشیم و هر ۲۴ ساعت باید ۵۰ درصد آب رو تعویض کرده و مدتی به ماهی استراحت داده و تا ۱۴ روز این درمان رو ادامه بدهیم. در مورد فرمالین باید توجه شود که نباید همزمان با نمک استفاده شود چون این دو با هم سمیت ایجاد کرده و باعث مرگ ماهی شما میشوند.
همچنین قبل از استفاده از فرمالین باید با یک دامپزشک صحبت شود. چرا که دوز مصرفی فرمالین بسته به نوع ماهی و پیشرفت بیماری متفاوت است. در برخی از منابع دوز ۱ تا ۳ سی سی و در برخی منابع ۱ تا ۲/۵ سی سی به ازای هر صد لیتر بیان شده است ولی اینکه شما باید از کدام یک از این دوزها استفاده کنین بر میگرده به نوع ماهی و شدت بیماری که کاری تخصصی میباشد. بطور مثال برخی ماهی ها نمیتوانند فرمالین رو در برخی دوزها تحمل کرده و میمیرنند که باعث میشود یا دوز فرمالین رو کم کنیم و به جاش طول درمان رو زیاد کنیم.
در مورد نمک هم همچنین برخی ماهیها هستند که به دوز بسیار کم نمک هم حساس بوده و تلف میشوند. برای همین توصیه میشود که در استفاده از نمک و فرمالین با افراد دارای تجربه و چه بهتر دامپزشک صحبت شود.
در آکواریوم های پلنت نمیشود از نمک و دارو استفاده کرد.
بهترین راه حل این است که ماهی ها را از آکواریوم خارج کرده و در یک آکواریوم قرنطینه درمان را ادامه داده و آکواریوم اصلی به مدت ۳ تا ۴ هفته بدون ماهی کار کرده و بدلیل نبود ماهیی انگل طی این مدت بدلیل گرسنگی میمیرد.
در صورتیکه میخواهین از دارو استفاده کنین باید از داروهای Reef Safe یا داروهای با بیس گیاهی استفاده کنین.قبلا یک دارو به نام kordon در ایران بود که مناسب درمان ایک در آکواریومهای گیاهی بود و احتمالا بشود آنرا پیدا کرد.همچنین در زمان درمان باید ذغال اکتیو از چرخه آکواریوم خارج بشه تا با جذب دارو به درمان صدمه نزند.
سعی شد در این مقاله بصورت مختصر و کاربردی به دوستداران آبزیان اطلاعاتی ارائه شود.
کلیه مطالب برگرفته از صحبتهای جناب آقای علیرضا نصیری دکتر دامپزشک و رزیدنت بهداشت و بیماریهای آبزیان
با تشکر
گردآورنده: آراز یعقوبی نمین
↓