ماهی انتیاس و شناخت و نگهداری آنتياس ماهیان

آنتیاس ها گروهی از ماهیان کوچک تا متوسط با رنگ آمیزی جذاب و درخشان هستند که سازگاری خوبی با مرجان ها و بی مهرگان دارند. همچنین به دلیل مقاوم بودنشان یک گزینه‌ی محبوب نزد علاقه‌مندان اکواریوم های مرجانی و تجار این حوزه هستند. در ادامه با شناخت و نگهداری آنتیاس ماهی‌ها با ما همراه باشید.

شناخت آنتیاس ماهیان:

آنتیاس ها اعضای خانواده سرانیده(Serranidae) هستند و زیرخانواده آنتیادینه (Anthiadinae) را تشکیل داده اند. آنتیاس ها با رنگ های صورتی، نارنجی و زرد در تپه های مرجانی در بیشتر مستند های تلویزیونی و تصاویر دیده می شوند که به جذابیت دیداری این مناطق زیستی کمک می کنند.

آنتیاس ها عمدتا کوچک و تا حد زیادی مقاوم هستند، بنابراین در تجارت ماهی‌های زینتی نیز بسیار محبوبند. آنها ساختارهای اجتماعی پیچیده ای را بر اساس تعداد نر و ماده و همچنین موقعیت آنها بر روی صخره ها تشکیل می‌دهند

انتیاس ها در تمام اقیانوس ها و دریاهای گرمسیری جهان یافت می شوند و عمدتا تغذیه کننده زئوپلانکتون هستند. اولین گونه شناخته شده انتیاس در دریای مدیترانه و شمال شرقی اقیانوس اطلس یافت شده که توسط کارل لینایوس و در سال ۱۷۵۸ با نام انتیاس انتیاس(Anthias anthias) توصیف شده است.

انتیاس ها می‌توانند گروهی با بیش از هزار جمعیت را تشکیل دهند و در این گروه بزرگ گروه های کوچک تری از نرها و ماده ها شکل بگیرد. گروه های کوچک عموما از یک نر با دو الی ۱۲ ماده که سلسله مراتب خاصی بین انها وجود دارد شکل می‌گیرد. نرهای هر قلمرو در ازدحام ماده ها شناهای اکروباتیک U شکل را انجام می‌دهند و از قلمرو و صخره های وابسته به ان به شدت دفاع میکنند.

جالب است بدانید انتیاس ها هرمافرودیت(نرماده) هستند و زن ها می توانند به نر تبدیل شوند! در گروه ها با از دست رفتن یک نر بزرگترین ماده به نر تغییر جنسیت می دهد یا بزرگترین ماده با درگیری بین نر تغییر جنسیت داده و جای او را می‌گیرد.

نگهداری آنتیاس ها در اکواریوم:

نگهداری انتیاس ها به صورت گروهی در اکواریوم های خانگی کمی پیچیده و دشوار خواهد بود با اینحال برای نگهداری گروهی از انها باید یک نر را با چند ماده نگهداری کنید تا گروه مورد نظر تشکیل شود. بهتر است حجم اکواریوم شما بیش از ۴۰۰ لیتر باشد تا بتوانید تعدادی انتیاس را کنار هم نگهداری کنید و یک گروه کوچک شامل یک نر و پنج الی شش ماده داشته باشید.

لازم به ذکر است که نگهداری یک نر با چند ماده از یک جنس امکان پذیر است و در صورت تمایل به نگهداری چند گروه از نمونه های مختلف انتیاس به اکواریومی با بیش از ۱۰۰۰ لیتر گنجایش نیاز دارید.

در اکواریوم های کوچک امکان نگهداری گروهی انتیاس ها وجود ندارد و در صورت نگهداری یک گروه از انتیاس ها با تعقیب و گریز فراوان بین نر و ماده ها متاسفانه رفته رفته تعدادی از ماده ها تلف می شوند، یا تعقیب و گریز شدید نر باعث کاهش وزن و ضعیف شدن جنس نر خواهد شد و ماده بزرگتر برای بدستگیری قلمرو با نر شروع به مبارزه خواهد کرد.

همه انتیاس ها دارای رفتار و خلق و خوی یکسانی نیستند و ممکن است برخی از گونه ها رفتار خشونت امیزی را از خود بروز دهند. برخی از گونه ها مانند انتیاس هلویی(P. dispar)، آنتیاس لری (P. lori)، انتیاس تابان(P. ignitus) و انتیاس توکا (P. tuka) برای نگهداری در اکواریوم های خانگی به دلیل رفتار ارامتر گزینه مناسبی به شمار می‌روند.

نگهداری اکثر آنتیاس ها در مخازن مرجانی و حاوی بی مهرگان امکان پذیر است و به اصطلاح ریف سیف هستند.

تغذیه آنتیاس ها:

به دلیل تحرک فراوان و نوع تغذیه طبیعی که دارند توصیه می شود دو الی سه بار در روز انها را تغذیه نمایید. میگوی اب شور، زئوپلانکتون های تجاری، غذای پولکی غنی شده می تواند برای تغذیه آنتیاس ها مفید باشد. استفاده از سیستم رفیوجیوم می تواند یک منبع غذایی طبیعی را برای آنتیاس ها نیز فراهم نماید.