مار حرا | شناخت

مار حرا

مار حرا یک مار سیاه رنگ باریک با نوارهای باریک زرد رنگ در امتداد بدن و اطراف صورتش است. این گونه شب‌زی روزهای خود را در میان شاخه‌های مانگرو در جنگل‌های رودخانه‌ای یا آب‌های ساحلی آویزان می‌گذراند.

توصیف فیزیکی

این مار باریک در درجه اول سیاه است و پوسته های زرد در اطراف صورت و نوارهایی در اطراف بدنش دارد. نوارهای زرد معمولاً روی پشت یا زیر شکم به هم نمی پیوندند. چشمان بزرگ مار حرا  نام رایج دیگری را برای آن به ارمغان آورده است

 (مار گربه ای زرد). ساختار چشم این امکان را به آن می دهد که در شب هنگام فعالیت و شکار بهتر ببیند.

مار حرا با دندان های نیش مکوچکی دارد و سمی است. مانند سایر اعضای خانواده کولوبرید، غده Duvernoy دارد که از غده سم متمایز است و از سلول هایی تشکیل شده است که بزاق تولید می کنند. غده Duvernoy در انتهای خلفی چشم با مجرایی قرار دارد که به دندان نیش های عقب متصل می شود و دارای شیارهایی است که سم به داخل آن جریان می یابد. این یک شباهت رایج از مارهای دندانه دار است. دندان‌های نیش به سمت عقب متمایل می‌شوند تا به گاز گرفتن و نگه داشتن طعمه کمک کنند، اگرچه گاهی اوقات برای تزریق صحیح زهر، طعمه باید جویده شود.

سم مار حرا که دنموتوکسین نامیده می شود، به ویژه هنگام شکار طعمه اصلی آنها، یعنی پرندگان، مفید است. در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۶ در مجله شیمی بیولوژیکی منتشر شد، دانشمندان دریافتند که عضلات موش‌ها به اندازه ماهیچه‌های پرندگان در برابر سم بی‌حرکت مار حرا حساس نیستند. زهر این مار برای انسان کشنده نیست اما می تواند باعث تورم دردناک و تغییر رنگ پوست شود.

زیستگاه بومی

مارهای حرا به طور گسترده در جنوب شرق آسیا از جمله اندونزی، مالزی، تایلند، سنگاپور، ویتنام، کامبوج و فیلیپین پراکنده هستند.. گروهی از مارهای حرا نیز به طور تصادفی به تگزاس رسیده اند  شدند.

۹ زیرگونه مار حرا در حال حاضر توسط طبقه شناسان شناخته شده است. با این حال، بحث در مورد اینکه آیا برخی از این گونه‌ها گونه‌های متمایز هستند یا اینکه هنوز زیرگونه‌های بیشتری مشخص نشده‌اند، ادامه دارد. ۹ زیرگونه شناخته شده بخش های مختلفی از محدوده مار را اشغال می کنند و تغییرات رنگی جزئی از خود نشان می دهند.

مارهای حرا به دلیل مناطقی که در آنها زندگی می کنند به درستی نامگذاری شده اند: جنگل های حرا، مناطق رودخانه ای و جنگل های پست. آن‌ها بیشتر وقت خود را روی شاخه‌های درختان ۳۰ متری (۱۰۰ فوت) یا بالاتر می‌گذرانند، اما شب‌ها برای شکار به کف جنگل می‌روند.

غذا/عادات غذایی

این مارها طعمه های متنوعی از جمله مارهای دیگر، مارمولک ها و قورباغه ها را شکار می کنند. اغلب، آنها برای پستانداران کوچک، مانند خفاش ها و پرندگان (و تخم های آنها) کمین می کنند.

تولید مثل و توسعه

مارهای حرا تخم های خود را در شکاف درختان می گذارند. تعداد تخم هالبین ۴ تا ۱۵ تخم است اما مار های حرا به طور متوسط ۱۰ تخم میگذارند. طول بچه مار ها حدود ۸ اینچ (۲۰ سانتی متر) است و از نظر رنگ شبیه به مار های بالغ هستند.

منبع:

Mangrove snake | Smithsonian's National Zoo (si.edu)