


۸:۲۳ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

قمری
قمری ، پرنده ای است که همیشه در کنار مردم شهرهای بزرگ به سر می برد اما بسیاری او را نمی شناسند و حتی نام درستش را هم نمی دانند
بعید است که کسی در شهر این پرنده را ندیده باشد و صدایش را نشنیده باشد؛ همان پرنده ای که همه جا هست ؛ از پشت پنجره آپارتمان گرفته تا روی سنگفرش پیاده رو و حتی آسفالت خیابان ؛ از روی شاخه های درختان گرفته تا روی آنتن ها ی پشت بام منازل که امروزه تعدادشان از درخت ها بیشتر شده است . نه ماکاری با آنها داریم و نه آنها آزاری به ما می رسانند. در کنار ما لانه می سازند و غذای خود را تامین می کنند. قمری ها در کنار این همه ماشین و ساختمان ، درکنار آدم های شهری زندگی می کنند اما آنها خوشبختانه یا متاسفانه به او توجهی نمی کنند ؛ چرا که از بس او را دیده اند. او را نمی بینند. خیلی ها حتی نام درست او را هم نمی دانند و او را «یاکریم» می نامند اما در واقع او پسر عموی یا کریم است ؛ یک «قمری خانگی»؛ پرنده ای که همیشه دیدن آن عادی نبوده و زمانی در فرهنگ ما ارج و قربی داشته و زیبایی و ویژگی های رفتاری اش به چشم می آمده . اما قمری چه ویژگی هایی داشته که امروزه دیده نمی شود؟ و چگونه است که در میان این همه آلودگی و سر و صدای زندگی شهری و دشوارتر از آن در همسایگی آدم ها ،به راحتی زندگی می کند و توانسته با شهر تا این اندازه خوبگیرد؟
شاید اگر از کسی بپرسید که قمری های خانگی چه رنگی هستند ، برای توصیف رنگ آنها به کلمه خرمایی یا مثلا قهوه ای اکتفا کند اما حقیت اینجاست که مردم آن قدر به این همسایه های قدیمی عادت کرده اند که طیف رنگ های زیبای بدنشان را هم نمی بینند. جدای از پاهای قرمز رنگ این پرنده ، به سرو گردن قمری خانگی که خوب دقت کنید ، می بینید تقریبا صورتی رنگ است که این رنگ در زیر گردنش شدت بیشتری پیدا می کند. طوقی با خال خال های سیاه وزمینه ای مسی رنگ در اطراف گردان دارد و پرهای زیر دمش تقریبا سفیدرنگ است . در هنگام پرواز اگراز پایین به او نگاه کنیم ، ترکیب رنگ های سیاه و سفید را در دم این پرنده بهتر می توان دید؛ دمی که لبه های کناری آن از بالاـ در هنگام پرواز ـ سفیدرنگ و در وسط خاکستری ـ قهوه ای دیده می شود. سطح پشتی قمری خانگی به قهوه ای می گراید و وقتی پرنده نشسته است ، رنگ آبی مایل به خاکستری لبه بال هایش به خوبی مشخص است . اما مهجور بودن این پرنده فقط در ندیدن رنگ های او نیست ؛ واقعیت این است که پرنده هم مثل همه جانوران برای خود شیوه رفتار و زندگی خاصی دارد و پرنده ای تقریبا ناشناخته است.
منبع:همشهری ماه
۸:۲۵ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

یاکریم یا قمری؟
دلیل اینکه چرا پایتخت نشین های کشور ما نام قمری را به اشتباه به کار می برند ، زیاد مشخص نیست ولی از آنجا که هنوز در بسیاری از شهرها این پرنده را با نام اصلی اش یعنی قمری می شناسند ، شاید بتوان حدس زد که تهرانی ها چرا این اشتباه را می کنند. احتمالاً این موضوع به گذشته های دور شهر تهران مربوط می شود؛ یعنی زمانی که این شهر به این وسعت نبوده است . در حقیقت ، تهران قدیم در مساحت کنونی ، مجموعه ای از شهر ، آبادی ها و روستاهایی بود که یا کریم در آن اطراف زیاد دیده می شد. با بزرگ شدن تهران و به هم پیوستن روستاها و آبادی ها ، یا کریم ها به حوالی این کلانشهر رفتند و تعداد قمری های خانگی به علت قدرت بالای سازش انهابا زندگی شهری روز به روز بیشتر شد . شباهت بین این ۲ پرنده باعث شد تا تهرانی ها تفاوت ها را نبینند و جایگزین شدن این ۲ پرنده را حس نکنند. پس قمری خانگی همچنان یا کریم ماند ، در حالی که تفاوت زیادی بین این ۲ پرنده وجود دارد.
قمری خانگی پرنده ای است از راسته کبوترسانان که ۲۶ سانتی متر طول دارد. این پرنده با نام انگلیسی Palam Dove یا Laughing Dove و نام علمی Streptopelia senegalensis ، یکی از ۵ گونه قمری است که در ایران زندگی می کنند . یا کریم ، قمری معمولی ، یا کریم طوقی و قمری خاوری دیگر اعضای خانواده قمری های ایران هستندکه هیچ کدام نتوانسته اند مانند قمری خانگی بازندگی شهری به این آسانی کنار بیایند. بارزترین مشخصه ای که این پرنده را از یا کریم متفاوت می کند این است که یا کریم یقه ای سیاه رنگ روی گردن دارد ، رنگش پریده تر و کمی درشت تر است . در عوض قمری خانگی ، لبه بال هایش کبود و رنگ پرهایش هم کمی سرخ تر است ، خال های سیاهی در اطراف گردنش دیده می شود و البته اندکی هم کوچک تر است . قمری خانگی شهر نشین است و یا کریم به طبیعت علاقه بیشتری دارد و همین مشخصه قمری خانگی است که این پرنده را جذاب تر می کند.
منبع:منبع:همشهری ماه
۸:۲۷ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

موسی کوتقی
فصل بهار برای همه موجودات ، زمان فعالیت و شور و حال است ، همه چیز در طبیعت دگرگون می شود و جانوران و گیاهان گویی حیات دوباره ای پیدا می کنند . برای قمری ها هم مثل دیگر جانوران ، بهار فصلی برای زندگی است . بیشترین زمانی که ما صدای قمری خانگی را می شنویم در روزهای بهاری است؛ یک توالی ۵ قسمتی از «هوهو هوووو هوهو» به علت همین صدای اوست که در بعضی از شهرهای ایران ، لقب «موسی کوتقی» ار برای آن برگزیده اند. گویی این پرنده همیشه جمله«موسی کوتقی» را تکرار می کند؛ بی شباهت هم نیست؛ حداقل کمی هماواست . اما در حقیقت قمری خانگی نه موسی را صدا می زند ونه سراغی از آقا تقی می گیرد بلکه به زبان خودش برای پرنده ماده آواز می خواند.
البته همین آواز دلنشین که برای جلب پرنده ماده کارآمد است ، در مواردی برای پرنده نر تازه وارد دردسر ساز هم می شود. قمری های خانگی بر خلاف ظاهر مظلومشان پرندگان قلمروطلبی هستند و پرنده نر حضور نر غریب را در قلمروی خود تحمل نمی کند. اگر یک قمری خانگی نر صدای پرنده نر دیگری را در نزدیکی خود بشنود ابتدا سراپا گوش می دهد تا شاید جهت صدا را تشخیص دهد . سپس با سر و صدای زیاد
و نهایت قدرت به طرف بالا پرواز می کند و این یعنی جلب توجه و نشان دادن اینکه من اینجا هستم . بعد بال های خود را کاملا باز می کند. حتی دمش را هم به صورت یک بادبزن باز نگه می دارد و به قولی پروبالی نشان می دهد و در مسیری دایره وار بدون بال زدن به سمت پایین سر می خورد.در این حال او مشغول قدرت نمایی و جست و جوی رقیب است . اگر هنگام چرخ زدن پرنده مهاجم را ببیند ، جایی در نزدیکی او فرود می آید ودر بسیاری از موارد پرنده تازه وارد قبل از هر جنگی فرار را برقرار ترجیح می دهد. اگر هم او را نبیند، به محل شروع پرواز باز خواهد گشت ؛ چرا که همین اعلام حضور هم بعضی وقت ها کارساز می شود و رقیب منطقه را ترک می کند. البته ناگفته نماندکه پرنده نر از این حرکات برای جلب توجه پرنده ماده هم استفاده می کند واین کار از جمله رفتارهای جفت یابی قمری ها است. جالب تر آنکه بین انواع قمری ها این الگوی پروازی فرق می کند.
با کمی دقت می بینیم که میان جانوران ـ حتی در محیط های شهری ـ شبکه ای تودر تو از روابط حکمفرماست . حالا فکر کنید اگر پرنده غریبه ای را از نقطه ای از شهر به محل دیگری برده و رهاکنیم ، چه آشوبی برپا می شود؛ پرنده بیچاره درمانده از جایی به جای دیگر رانده خواهد شد.
منبع:همشهری ماه
۸:۲۸ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

قمری ها احمق نیستند
آدم ها علاقه عجیبی دارند تا به هر جانوری صفتی بچسبانند. به یکی قدرت ، به دیگری بلند پروازی و به یکی دیگر نحوست را نسبت دادند و در این میان جهل نصیب قمری شد. شاید شما هم شنیده باشید که بسیاری از افراد قمری ها را پرندگانی نادان می دانند.
قمری های خانگی در هر جایی لانه می سازند و همیشه در حال لانه سازی و زادآوری هستند. اعتماد این پرنده در انتخاب و همچنین ساخت لانه اش باعث شده تا آن را پرنده ای ساده لوح فرض کنند اما واقعیت چیز دیگری است و او هم مانند دیگر موجودات از هوش کافی برای بقای خود بهره می جوید . فقط کافی است تا به لانه آنها بیش از حد نزدیک شوید تا ترس را در چشم های از حدقه در آمده آنها ببینید ؛ با هوشیاری سرشان را خم می کنند و با یک چشم به شما خیره می شوند و از آنجا که مانند بسیاری از پرندگان پس از مدتی چشمشان در برابر اجسام ساکن تطابق پیدا کرده و اجسام ساکن از دامنه توجه شان دور می ماند ، مدام سر خود را تکان می دهند تا بتوانند موقعیت کسی را که به انها نزدیک شده است، به درستی تشخیص دهند و همزمان مراقب دیگر زوایای اطراف باشند.
شاید یکی از دلایلی که تصور حمایت این پرنده را دامن زده است ، بی ثباتی لانه قمری های خانگی باشد اما این موضوع هم دلیل برای حماقت این پرنده نیست. زادآوری قمری زیاد است و این پرنده نمی تواند انرژی زیادی برای این کار هدردهد. قمری خانگی معمولا برای لانه سازی نیاز چندانی به مصالح زیاد ندارد . چند شاخه نازک که خطر غلطیدن تخم ها به خانه لانه را کاهش دهد ، تمام آن چیزی است که نیاز دارد . او این شاخه ها را به صورت نه چندان منظم در کنار هم قرار داده و لانه می سازد که در
بین پرندگان مختلفی که شهری تجربه دیدن وزندگی مسالمت آمیز با انها را دارند، قمری های خانگی کمتر مورد توجه قرار گرفته اند اما این پرنده ها برای خود شیوه رفتار ونوع زندگی بخصوصی دارند؛ نحوه پروازشان در میان همه پرنده ها منحصر به فرد است و قلمرو طلبی شان در آسمان ویژگی خود را دارد. بارها و بارها نشستن و برخاستن آنها را دیده ایم اما شاید کمتر کسی متوجه حالت های دم و پای این پرنده ها شده باشد. قمری ها در ایران خانواده های مختلفی دارند که تشخیص آنها از یکدیگر کار سختی هم نیست ، فقط کافی است که نکات این اختلاف را بدانیم.
منبع:همشهری ماه
۸:۳۲ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

بادبزن هایی برای صعود
این لحظه پرواز یک قمری خانگی است . این پرنده ها هنگام پروا زدم خود را به صورت یک بادبزن باز نگه می دارند و پاهای خود را جمع می کنند. وقتی پرنده به مکان نشستن خود نزدیک می شود، دم خود را جمع می کند و پاهایش را پایین می آورد تا برای فرود آماده شود . قمری های خانگی هم مثل بیشتر پرنده ها ۴ انگشت دارندکه ۳ انگشتشان در جلو و یک انگشت در عقب قرار دارد. نحوه قرار گیری این انگشت ها به آنها کمک کند تا روی شاخه ها قرار بگیرند.
تصویر سمت راست شکل پرواز یک قمری خانگی را نشان می دهد که با دیگر کبوترسانان به کلی متفاوت است ؛ این شکل پرواز تنها متعلق به آنهاست . قمری های خانگی وقتی حضور نر غریبه ای را در قلمرو خود احساس کنند یا برای جلب توجه ماده ، روی هوا چرخی می زنند یا نزدیک پرنده مهاجم می نشینند و یا سر جای اولشان بر می گردند . تعداد دورهایی که یک قمری خانگی در هوا می زند، بستگی به میزان فضای موجود دارد.
منبع:همشهری ماه
۸:۳۴ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

لانه قمری
شاید قمری های خانگی لانه سازهای ماهری نباشند اما می دانند چطور از کمترین منابع برای جوجه های خود خانه امنی درست کنند . چند شاخه نازک را به صورت نه چندان منظم در کنار هم قرار می دهند و با فضله خود آنها را به هم می چسبانند و جایی درست می کنند تا خطر غلتیدن تخم ها به خارج از لانه کاهش یابد
لانه یک قمری خانگی همه جا می تواند باشد؛ روی کنتور گاز ، کنار پنجره ، زیر کولر یا مثل این تصویر در سوراخ دیوار. خلاصه هر جایی که امکان ساختن لانه وجود داشته باشد ، ممکن است سرو کله قمری های خانگی هم پیدا شود. همین کار آنها باعث شده تا آدم ها به آنها لقب احمق بدهند اما این پرنده ها برای تعیین محل لانه خود حتما فاکتورهایی مثل دوری از نور مستقیم خورشید ، باد شدید و باران و دسترسی نیافتن گربه به آن را حتما لحاظ می کنند
مقایسه با لانه دیگر پرندگان لانه ای ناپایدار است ؛ قمری برخلاف بعضی از پرندگان ، از پر یا الیاف نرم برای پوشش کف لانه استفاده نکرده و انرژی چندانی برای لانه سازی صرف نمی کند. گاهی هم لانه جدید روی آثار لانه قدیمی ساخته می شود.
منبع:همشهری ماه
۸:۳۵ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

تولید مثل
زادآوری قمری های خانگی زیاد است و این ویژگی بیش از آنکه به تعبیر بسیاری از مردم نشانه بی توجهی به فرزندان یا حماقت آنها باشد ، ترفندی برای تداوم بقای آنهاست . در طبیعت ، این پرنده منبع غذایی مناسبی برای بسیاری از جانوران دیگر است . مثلا کلاغ ها، انواع پرندگان شکاری ، گربه ها و… هر یک به گونه ای از تخم ، جوجه یا خود این پرنده تغذیه می کنند. به عبارت دیگر ،آمار شکار این پرنده در طبیعت بالاست . قمری های خانگی در برابر این اتفاق در گذر از روند تکامل و سازش ، استراتژی جالبی لحاظ کرده اند که همان تولید مثل بالای آنهاست ؛ در هر کجا و به هر صورت ممکن. پشت پنجره ها ، زیر شیروانی ، روی کنتورهای برق و گاز ، شاخه درختان ، سوراخ هواکش و خلاصه هر جایی که فکرش را بکنید ، می تواند محلی برای زادآوری این پرنده باشد. این قابلیت پرنده ، او را از رقابت با دیگر پرندگان برای پیدا کردن مکان مناسب لانه گزینی دور نگه می دارد. همچنین در طول یک سال یک جفت قمری خانگی می توانند چندی بار زادآوری کنند. حالا این پرنده را مقایسه کنید تا بعضی از کرکس ها که تنها یک بار در سال ، آن هم در نقاطی خاص زادآوری دارند و تنها یک تخم می گذارند . تعجبی نخواهد داشت که با بالارفتن آمار تلفات یا کاهش زادآوری ، نسل این پرندگان به سرعت رو به زوال خواهد رفت. قمری های خانگی در تلاش برای جلوگیری از نابودی نسلشان زادآوری می کنند و همین امر باعث شده است تا نسل این پرنده کنار این همه شکارچی همچنان به جا بماند.
قمری های خانگی پس از لانه سازی معمولا ۲ تخم می گذارند بعد از ۱۴ تا ۱۸ روز ، جوجه ها سر از تخم بیرون می آورند . جوجه قمری خانگی نزد پرنده شناسان در گروه جوجه های نیازمند (Altritial) قرار می گیرد . این جوجه ها در بدو تولد عریان هستند و تا زمان پرواز و توانایی ترک لانه که حدود ۲۰ روز به طول می انجامد ، در لانه می مانند و توسط والدین تغذیه می شوند. جوجه مرغ با دارا بودن توانایی ترک لانه اندکی پس از تولد ، همچنین عدم نیاز به تغذیه والدین در مقایسه با قمری ، مثال خوبی برای نشان دادن تفاوت میان جوجه پرندگان است .
نحوه تغذیه جوجه ها هم به نوبه خود زیباست . همانند دیگر خانواده کبوترها ، قمری های خانگی هم در روزهای اول ، جوجه ها را با مایع شیر مانندی که از چینه دان خارج می سازند تغذیه می کنند؛ یعنی در روزهای اول والدین غذای هضم شده ای را از چینه دان به دهان آورده و به جوجه ها می دهند. کم کم که جوجه ها بزرگ تر می شوند، والدین دانه ودیگر مواد غذایی را به صورت نیمه هضم شده به وجوجه ها می دهند و بدین ترتیب در روزهای آخر ترک لانه ، دانه ومواد غذایی تقریبا به صورت هضم نشده به جوجه ها داده می شود و انها آمادگی هضم دانه ها و مواد غذایی را خواهند داشت . زادآوری این پرنده در شرایط مناسب ممکن است ۳ تا ۴ بار در طول یک سال انجام شود . با این همه شاید اندکی توجه ،بهترین کاری است که ما می توانیم برای این همسایه دیرین انجام دهیم.
منبع:همشهری ماه
۸:۳۷ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

توفان پرها
گربه یکی از مهم ترین دشمنان قمری خانگی است ؛ جانوری که مانند قمری خانگی با رفتار آدم ها خو گرفته و با چم و خم زندگی شهری به خوبی آشناست. به محض اینکه این پرنده را می بیند زمان زیادی را وقف آهسته نزدیک شدن به آن می کند تا توسط قمری خانگی دیده نشود ودر وقت مناسب روی آن بپرد . اما طبیعت هدیه دیگری هم به این پرنده عطا کرده است ؛ تصور کنیددر پارک سرگرم تماشای اطراف هستید که متوجه گربه ای می شوید که به سوی یک قمری خانگی می رود و آهسته به اونزدیک می شود. در آخرین لحظات پرنده متوجه حضور گربه می شود و پرواز می کند. گربه در یک چشم به هم زدن به هوا پریده و با پنجه های خود پرنده رامیان زمین و هوا می گیرد. ناگهان توفانی از پر به پا می شود . شما شاهد فرار مضطربانه پرنده ای هستید که بسیاری از پرهای خود را از دست داده است و گربه ای را می بینید که با پنجه و دهانی پر از پرهای قمری خانگی بر جای مانده است . پر قمری ها ـ خصوصا پرهای دم و بدن پرنده ـ به سادگی کنده می شود. این خصوصیت به قمری خانگی این فرصت را می دهد تا به جای جان خود ، تعدادی از پرهای خود را از دست بدهد. البته این خصوصیت همیشه کار آمد نیست و بعضی اوقات شاهدی برق شادی چشمان شکارچی ، هم هستیم . فصل بهار برای شکارچی های قمری فصل دلخواهی است . بهار فصل فعالیت بیشتر پرندگان است که دلیل آن هم جوجه آوری آنهاست. جوجه ها هم که طعمه های در دسترس تر و بی تجربه تری هستند ، همیشه در معرض خطرند. البته پدر و مادر این جوجه ها در انتخاب لانه و نگهداری از جوجه ها نهایت تلاش خود را می کنند.
منبع:همشهری ماه
۸:۳۹ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

قمری های عاشق
نگاه مردم به این پرنده همیشه نگاه عاقل اندر سفیه نبوده .بسیاری از مردم ایران قمری های خانگی را موجوداتی مظلوم و معصوم می دانندو گناه آزار دادن به آنها را از گناه آزار دادن بقیه موجودات ، بیشتر می دانند . حتما شما هم بارها و بارها در کنار پیاده روهای شهر قمری ها را دیده اید که مشغول خوردن دانه هایی هستندکه مغازه دارهای اطراف برایشان ریخته اند تا با سیر کردن انها دخلشان با برکت تر شود. شاید علت این امر ، عدم رقابت این پرنده با انسان و منافع او در طول تاریخ باشد. قمری خانگی کمتر به صورت آفت مزارع و محصولات شناخته می شود.
از طرفی قمری ها برای گذشتگان ما نمادی از صمیمیت و محبت زیاد بوده اند.حتما اصطلاح «مثل ۲ تا قمری عاشق » را شنیده اید .نر و ماده این جانور اغلب در کنار هم و گهگاه در حال جوریدن پرهای یکدیگر دیده می شوند. یک زوج قمری خانگی ، معمولا جای خواب مناسبی را دور از خطر برای خود انتخاب می کنند و تا هفته ها نزدیک غروب به آنجا می روند و تا صبح در کنار هم استراحت می کند. در گذشته نیز نزدیکی و صمیمیت بین این پرنده ها همواره برای ایرانیان تاثیر گذار بوده تا حدی که صفت قمری های عاشق در بیشتر موارد برای مثال یک عشق پاک به کار برده می شود.
نگاهی به متون شعر فارسی نشان می دهد که قمری ها همیشه در میان ایرانیان تا این اندازه فراموش شده نبودند. منوچهری ـ شاعر برجسته قرن پنجم ـ برای بیان وفاداری و بندگی خود ، طوق دور گردن قمری ـ احتمالا یا کریم ـ را مثال می زند؛ «اگر از خدمتت دورم به دل شرمندگی دارم/ چو قمری طوق بر گردن امید بندگی دارم» . از طرف دیگر صدای این پرنده هم نمونه خوبی برای تمثیل های شاعرانه بوده . خواجوی کرمانی ـ شاعر قرن ششم ـ صدای قمری را در کنار صدای بلبل (هزار) می گذارد : «صفیر بلبل طبعم شنو و گرنه به باغ/ نوای قمری و بانگ هزار بسیارست» و شاعر بلند آوازه هم دوران او ـ حافظ ـ هم چون همیشه استفاده ای جادویی از این پرنده در شعر می برد و صدای خاص قمری را همچون نوحه ای غم انگیز می داند؛ «ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست/ مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی». جالب است که در ادبیات فارسی ، دیده شدن مداوم و آواز خواندن قمری هم نشانه ای از بی حیایی اش بوده . آنجا که خاقانی ـ شاعر قرن ششم ـ می گوید :«هست چون قمری طناز وقح / هست چون طوطی غمازو ندیم».
منبع:همشهری ماه
۸:۴۲ ق٫ظ


ناظم انجمن
معاون
۲۸ بهمن, ۱۳۹۰

۴:۱۲ ب٫ظ


کاربر نمونه
۳ آذر, ۱۳۹۷

سلام دوستان
خوب فکر کنم که خودتون بدونید ولی باز هم مینویسم
حدود ۱۳ روزه که یه قمری اومده تو بالکن ما لونه کرده
تو این مدت نخم هم گذاشته و تخما هم جوجه شدن
و من هم توی رفتار با این پرنده خیلی وسواس دارم و روی کار ها و حرکاتش هم همینطور
ولی متاسفانه حواسم نبود و امروز زیاد بهش نزدیک شدم و فراریش دادم
و بعد از اینکه رفت هم من توی بالکن موندم و کمی مرتبش کردم و پرده ها رو هم کنار زدم و بعدش بالکن رو ترک کردم
و الان یک ساعته که رفته و بر نگشته و من خیلی نگرانم که دیگه بر نگرده
حالا بنظرتون این تاخیر طبیعیه؟ آخه تا حالا دو بار رفته بود بیرون ولی ۲۰ دقیقهای بر میگشت
و جوجه هاش توی این یک ساعت چیزیشون نمیشه؟ البته بعید میدونم که از سرما بمیرم چون این موقع سال هوا گرمه
اگه نکته خاصی درباره این پرنده هست که باید بدونم ممنون میشم بهم بگید آخه روش خیلی حساس شدم و دلم نمیخواد خونمونو برای همیشه ترک کنه
۱۱:۲۷ ق٫ظ


معاون انجمن
معاون
Moderators
۳ خرداد, ۱۳۹۰

۴:۵۹ ب٫ظ


کاربر نمونه
۳ آذر, ۱۳۹۷

مجتبی گفته
سلامخب الان که بنده جواب میدم به هر حال پرنده تصمیم خودش رو گرفته و انشاالله برگشته به لونه و پیش جوجه هاش هست.
اما به صورت کلی نباید دست به لونه این قمری ها بزنید و اگر زیاد استرس بگیرند ممکنه لونه و حتی جوجه هاشون رو رها کنند.
![]()
خوب تا الان هم مورد اولی صدق کرده هم دومی
اون بیچاره فقط یه مدتی رفته بود واسه بچه هاش غذا بیاره و بعدش برگشت
اما خوب توی خونه ما انگار جای این پرنده نیست (هرچند که خیلی دوستش دارم)
بابام متاسفانه رفته بود سیفون سرویس بهداشتی رو درست کنه که قمری هم همونجا لونه داشت
که برای این کار لونه رو کاملا در آورد و بعد دوباره گذاشتش سر جاش که شکل لونه کمی تغییر کرد و پرنده مادر هم قطعا اینو متوجه میشه
ولی با این وجود باز اومد برگرده که این بار مامانم که رفته بود براشون آب بذاره، باز فراریش داد
این پرنده دیگه بر نمیگرده و من هم باید به فکر تهیه ارزن و سرلاک برای جوجه ها باشم
۵:۳۹ ق٫ظ


کاربر نمونه
۳ آذر, ۱۳۹۷

خوب اون قمری برای همیشه رفت و من رو با خاطراتم تنها گذاشت
الان ۱ روزه که نیومده حتی به بچه هاش سر بزنه
شاید قمری های دیگهای در آینده بیان و اینجا لونه کنن ولی هیچ کدوم جای اینو نمیگیرین چون هیچ کدوم این نیستن
خیلی دلم براش تتگ شده
تا حالا هیچ وقت به یه حیوون خونگی اینقدر وابسته نشده بودم
و الان واقعا به فکرشم که هرجا که هست حالش خوبه؟ اصلا زندست؟
اما این مساله گذشت و بهتره کلا بذاریمش کنار
مسئله جدید اینکه: جوجه ها رو چیکار کنم؟
قراره بهشون سرلاک و تخم مرغ بدم ولی...
۱.زرده تخم مرغ رو بدم یا سفیده (یا هر دو) ؟
۲. با سرنگی که سرش یه نی پلاسیکی زده باشم خوبه که بهشون غذا بدم
۳. تا کی باید غذای خمیری بخورن و کی میتونن دونه ارزن بخورن؟
۴. هر چند ساعت یک بار باید بهشون غذا بدم و هر وعده چقدر؟
۵. اگه یک وعده در میون بهشون سرلاک و تخم مرغ اب پز بدم خوبه؟
۶. بعد از هر وعده اگه بهشون با سرنگ آب هم بدم درستا یا باید جور دیگهای آب بخورن
۷. اصلا چجوری باید با سرنگ، آب و غذا رو تو دهنشون بذارم؟
امروز صبح موقع سحری هم یکم زرده و سفیده تخم مرغ آب پز بهشون دادم (خیلی کم) ولی باید با زور دهنشون رو باز میکردم و همش سرشونو تکون میدادن و دهنشونو میبستن و دستمو نوک میزدن که بهشون غذا ندم ولی خوب احتمال داشت از گرسنگی بمیرن چون یه روز کامل غذا نخورده بودن (خودتون میدونید دیگه مامانشون ولشون کرده)
خدا میدونه از فکر اینا از دیشب تا الان که ساعت ۵ و نیم صبحه خواب نرفتم
۱۰:۵۵ ق٫ظ


معاون انجمن
معاون
Moderators
۳ خرداد, ۱۳۹۰

سلام
۱ - هر دو ابتدا زرده تخم مرغ آب پز رو ریز ریز کنید و بهشون بدین و بعدا سفیده تخم مرغ رو بدین تا دهانشون هم پاک بشه.
کمی بذاردی زرده ها هوا بخوره در هد چند دقیقه و کمی خودش رو بگیره بهتره.
۲ - بستگی به قطر نی داره .
همون تخم مرغ آب پز بهشون بدین بعد دانه پارس تهیه کنید میتویند استارتر استفاده کنید و خیس کنید و با دست بهشون بدین فقط دقت کنید باید دانه ها رو خیس و خمیر کنید تا هم راحت بخورند و هم آب بدن جوجه ها تامین بشه.
از کرم های زنده کوچک هم میشه استفاده کرد فقط جهت اطمینان کرم رو بکشید و روزی یکی بهشون بدین.
۳ - تا وقتیکه خودشون نوک بزنند و بخورند .
۴ - باید چینه دانشون پر بشه روزی ۴ - ۵ وعده. صبر کنید چینه دان تقریبا خالی شد تغذیشون کنید.
۵ - خوبه موردی نداره.
۶ - آب رو فعلا مستقیم نباید بهشون بدین باید با غذا مخلوط باشه یا اینکه فکر میکنم الان جوجه ها در سنی هستند بتونن خودشون آب بخورند یک ظرف آب بگیر جلوشون خودشون نوک بزنن و بخورند سر نوکشون رو بزن داخل آب خودشون میفهمند و میخورند.
فقط دقت کن یکی دو دقیقه بعد از غذا دادن بهشون آب بدی.
بعدا که بزرگتر شدن آب و غذا دائم جلوشون باشه.
۷ - به سختی.
راستی گندم هم میتونید خیس کنید و نرم که شد بهشون بدین. همینکه دست بزنی و گندم ها نرم شده باشه کافیه.
مراقب باش داخل چاه نیوفتند.
۱:۰۶ ب٫ظ


کاربر نمونه
۳ آذر, ۱۳۹۷

۴:۰۹ ب٫ظ


معاون انجمن
معاون
Moderators
۳ خرداد, ۱۳۹۰

۴:۱۱ ب٫ظ


کاربر نمونه
۳ آذر, ۱۳۹۷

خوشبختانه همه چیز داره خوب پیش میره و جوجه ها هم رشد میکنن
الان سطح پشتیشون کاملا از پر و کرک پوشیده شده
فقط یه مورد کوچیک هست اونم اینه که من روزی فقط ۲ وعده اونم حدودا ۲.۵ سیسی بهشون غذا میدم (همون تخم مرغ آبپز) ولی همیشه انگار چینهدونشون پره
راستی مامانشون هم خیلی دور نشده
من جوجه ها رو با لونه گذاشتم توی سبد و هر روز حدودا برای ۱ ساعت میذارمشون روی لبه بالکن و خودمم کنارشون میشینم تا کلاغا بهشون حمله نکنن
و مامانشون هم از حدود ۵۰ متر اونور تر میبینتشون و حواسش بهشون هست
امیدوارم با این طرفند مامانشون برگرده که خودش بزرگشون کنه
۴:۱۷ ب٫ظ


معاون انجمن
معاون
Moderators
۳ خرداد, ۱۳۹۰

سلام
نه اصلا بر نمیگرده مخصوصا وقتی به جوجه ها و لونه دست زدین اون هم در این حد هرگز والدین سراغ این جوجه ها نمیان مگر اینکه جوجه ها بتونن پرواز کنن و برن پیش والدین البته این احتمال هست مولدها مجددا داخل خونه شما لونه سازی کنند و یا جوجه ها بالغ که شدن بیان پیش شما لونه بسازند .
برای تشویق والدین به برگشتن براشون روی حیاط خونه گندم بریزید و بهشون آب و دانه بدین.
۴:۲۱ ب٫ظ


کاربر نمونه
۳ آذر, ۱۳۹۷

خوب اون مادر دیگه رفته و بحث ما راجع به جوجه هاست
هرچند خیلی دلم میخواد براش دونه بپاشم و برش گردونم ولی تو خونه ما خیلی کسی ازش خوشش نمیاد و اذیت میشه پس بهتره بره جای دیگهای لونه بسازه
همون اول هم فقط میخواستم برای این برش گردونم که جوجههاش اذیت نشن
شما درباره چینه دونشون توضیح بدید که چرا با وجود این که من زیاد بهشون غذا نمیدم هیچوقت خالی نمیشه؟
این یعنی سوء هاضمه دارن یا غذاشون مناسب نیست یا...؟
بیشترین کاربران آنلاین:1031
افراد آنلاین کنونی:
87 مهمان
مشاهده کنندگان کنونی این صفحه:
1 مهمان
برترین نویسندگان:
مجتبی : 22934
ΡARSA : 4189
alirezaj : 3674
H∀ⓂΞD20 : 3661
حسنHTB : 3111
HAMID ESKANDARI : 2608
آمار کاربران:
مهمان: 576
اعضا: 33002
مدیران انجمن: 15
مدیر کل: 1
آمار انجمن:
گروه ها: 7
انجمن ها: 239
موضوعات: 7644
نوشته ها: 162672
جدیدترین اعضاء:
JasperCal, Alireza19726628, Fate, AriansLaw, Stevengib, Arman2006مدیر کل: شهریار (onlypet.ir): 3002