موجودات آبزی عجیب و غریب | شناخت انواع ماهیان زینتی اب شیرین

سمندر و اکسولوتل  
نام : Ambystoma mexicanum
Axolotl
نام مترادف : سمندر مکزیکیMexican Salamander
ماهی سیار مکزیکیMexican Walking Fish
مبدا : مکزیک (اساسا دریاچه Xochimilco و Chalco)
سمندرها شاخه ای از دوزیستان هستند.یک برداشت نادرست در باره سمندرها این است که تصور میشود آنها مارمولک هستند یا خزنده اند.در حالیکه دوزیستان ، گروه مستقلی از حیوانات هستند.
اکسولوتل axolotol (Ax-oh-lot-ul) در اسارت رنگهای متنوعی دارد، خاکستری ، تقریبا قهوه ای ،سفید با لکه های سیاه،آلبینو طلایی،آلبنو سفید تا سیاه چرده سبزه .
رنگ معمول آن ،رنگ گونه وحشی یعنی نزدیک به سیاه ،قهوه ای شکلاتی ، یا کرم است .الیته نوع ابلق آن در رنگهای متفاوت وجود دارد
نام اکسلوتل از زبان آزتکی منشا یافته،و به خدای دگردیسی و مرگ مرتبط میشود.مبدا آنها به دو دریاچه آب شیرین زاچیمیلکوXochimilco و چالکو Chalcoدر جنوب مکزیکو سیتی بر میگردد. متاسفانه امروزه دیگر چالکو وجود ندارد و از زاچیمیلکو تنها شبکه ای از کانالها و برکه هایی باقی مانده است .آنها در طبیعت به شدت مورد تهدید قرار گرفته اند و اینک در حفاظت قانون قرار دارند.
اکسولتل به دلایل مختلف موجود دلربایی است ،بدلیل ظاهر عجیب و غریبش و توانایی در باز زایی ،آنها از تخم به لارو و از ان به شکل بالغ در می ایند.اکسولتل به همراه تعدادی از دوزیستان برای تمام عمر در مرحله لاروی بسر میبرند.و باله دمی و آبشش و پوسته ظاهری لاروی را حفظ کرده و خصوصیات سمندرهای بالغ و چشم و پلک در انها توسعه و تکامل نمی یابد.انها خیلی بیشتر از لاروهای سمندر طبیعی رشد میکنند و در این مرحله لاروی به بلوغ جنسی میرسند. آنها تا اندازه ۴۳ سانتیمتر دیده شده اند.اندازه بالغشان معمولا به ۲۰ تا ۲۸ سانتیمتر میرسد.
حیوان کاملا آبزی بوده .اگرچه دارای ششهای ابتدایی هستند.آنها از طریق آبشش نفس کشیده و به مقدار کمتری نیز از طریق پوست به این کار مبادرت میورزند.انها به تدریج ششهای ابتدایی شان را توسعه داده تا در زمان لازم توانایی تغییر تبادلات گازی را داشته باشند و از اینروست که دگردیسی پنهان دارد.
اکسلوتل یا ماهی سیار مکزیکی Mexican Walking Fishیک دوزیست بوده و سمندر است.انها حشرات و سوسکها و انواع کرمها و ماهیان کوچک را میخورند.سمندرها بیشتر شب گرد بوده و باید شبها غذا را به آنها تقدیم کرده و صبح باقیمانده آن را خارج کرد .آنها را میتوان ۴ تا ۷ بار در هفته تغذیه کرد.
این سمندرها کاملا به شرایط آبی وایسته اند و ترجیح میدهند در آب بمانند تا خشکی .یک آکواریوم ۳۰ در ۳۷ در ۶۰ سانتیمتر برای نگهداری دو سمندر بالغ کافیست.عمق آب زیاد مهم نیست.ولی عمق ۱۵ سانتیمتر یا بیشتر توصیه میشود.
آکواریوم بدون شن دلربایی کمتری دارد ولی تمیز کردن آن راحت تر بوده و خطر بلعیده شدن شن و سنگریزه های کوچک را به همرا غذا از بین میبرد .در صورتی که کف آکواریوم را بخواهیم بپوشانیم باید به این نکته توجه داشته باشیم که مواد آنقدر ریز نباشند که در هنگام غذاخوردن به همرا غذا ، وارد دهان حیو.ان شود.زیرا آنها دهانشان را به یکباره به مقدار زیادی باز کرده و غذا و انچه در نزدیک آن باشد در معرض بلعیده شدن قرار میگیرد.
در طبیعت دمای آب در زاچیمیلکو(زادگاه این سمندر) به ندرت به بالای ۲۰ درجه سانتیگراد مبرسد(این دریاچه در ارتفاع بالا قرار دارد)اگرچه دما در زمستان به ۶-۷ درجه سانتیگراد یا کمتر تقلیل می یابد.در اسارت هر درجه ای بین ۱۴ تا ۲۲ درجه سانتیگراد برای بالغین معقول است .هر درجه ای بالاتر از ۲۵ درجه سانتیگراد به هر دلیلی که باشد بیشتر از چند روز غیر مناسب است.حرارت بالا سبب استرس آکسولتل و بی اشتهای شده و غالبا عفونتهای قارچی و باکتریایی را به دنبال خواهد داشت.اگر نیاز به فیلتراسیون باشد باید از راه های معمولش باشد و آکسولتل در صورت جریان داشتن آب دچار استرس میشود.در صورتی که جریان آب یک فیلتر قوی وجود داشته باشد باید جریانش را کاسته یا پخش کرد تا جریان آب زیادی در تانک بوجود نیاید.نیازی به گیاه وجود ندارد مگر اینکه تکثیر آن در نظر باشد.باید از گونه های تنومند گیاهان یا انواعی که به راحتی قابل جایگزینی است استفاده کرد زیرا آکسولتل عادت به لایروبی داشته و گیاهان ظریف را د رتانک خراب میکند.مکانهای اختفا اگرچه لازم نیست ولی ایده مناسبی است.به نظر مبرسد اکسولتل مایل باشد گاه گاهی پنهان شود.نیازی به ر‍‍ژیم روشنایی ندارند مگر اینکه بخواهیم تماشایشان را برایمان راحت تر کنیم.
برای اطمینان از حفظ کیفیت آب باید تعویض آب بصورت منظم صورت پذیرد. مقدار ۲۰ درصد در هر دو هفته یکبار معمولا کافیست مگر اینکه تعداد زیادی را در یک تانک کوچک نگهداری کرده باشیم یا تغذیه بیش از حد صورت گرفته باشد.در صورت استفاده از آب شیر(لوله کشی) باید نسبت به شناسایی و خنثی سازی مواد مضر در آب (کلرین،کلر امین و فلزات) اقدام کرد
تغذیه :
آکسولتل خورنده حریصی است.او کرمهای خاکی ،کرمهای توبیفکس،کرمهای خونی ،کرمهای سیاه ،سخت پوستانی نظیر میگو ،قطعات ماهی(ماهی شور یا دریایی نباشد)،دل گاو یا گوشتهای دیگر قرمز،غیر مهره داران کوچک نظیر حشرات،بچه قورباغه و ماهیان کوچک .(مصرف خوراک زنده) را میخورد. از دادن دو مورد آخر(بچه قورباغه و ماهیان کوچک)شاید بهتر باشد که پرهیز شود زیرا اغلب مامنی برای انگها بوده که میتوانند به آکسولتل انتقال یابد.
غالب آنها پلت های غذایی که بصورت تجاری برای ماهیان آزاد و قزل آل تهیه میشود را مصرف میکنند.که غذای بسیار عالی است.غذاهای نظیر Tetra's Reptomin نیز خورده میشوند ولی به دلیل شناور بودن خیلی مطلوب نیستند.وقتی آنها در دمای بالاتری نگهداری شوند باید با نظم و وعده بیشتری غذا داده شوند.مقدار غذایی که بتواند در مدت ۱۵ دقیقه بخورد، راهنمای مصرف خوبیست.وقتی آنها در دمای ۲۲ درجه سانتیگراد نگهداری شوند به ۲-۳ روز یکبار تغذیه نیاز دارند.
نباید غذاهای اضافه را بعد از تغذیه برای پوسیدن در تانک به حال خود گذاشت.
تکثیر :
آکسولتل در طی ۶ ماه تا یک سال به بلوغ جنسی میرسد.غالبا به ۲۰ سانتیمتر میرسد.نر های رسیده به بلوغ جنسی دارای کلواک cloaca (منفذ تناسلی )ورم کرده بزرگتری نسبت به ماده ها هستند.ماده ها را تا زمانیکه به سن ۱۸ ماهگی نرسیده اند نباید جفت زد زیرا این زمانبست که آنها به رشد کاملشان رسیده و از لحاظ شرایط جنسی آمادگی می یابند. تکثیر در هر زمانی از سال امکانپذیر است ولی بیشترین موفقیت در دسامبر و ژانویه(آذر و دی ماه) رخ داده است.در صورتیکه دما در طول سال ثابت نگهداشته شود.،تولید مثل در هر زمانی امکان پذیر است.جفت گیری معمولا یک تا دو بار در سال در زمستان صورت میگیرد.تانک تکثیر باید با گیاهان آراسته شود(گیاهان پلاستیکی بدلیل اینکه فاسد نمیشوند مناسب هستند) تا آکسولتل ماده تخمهایش را به آن بچسباند.قطعه سنگ پهن و ناهموار باید در کف تانک قرار داده شود تا نر بتواند اسپرمش را رویش بسپارد.پس از انجام رقص عشق و دریافت کپسول اسپرم توسط ماده بهتر است که نر را خارج کرد.تخم گذاری حدود دو روز بعد صورت می گیرد.بسته به اندازه ماده بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ تخم میتواند گذاشته شود.
بعد از تخم گذاری بهتر است که ماده را نیز خارج کرد.تخمها در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد بعد از ۱۴ روز تفریخ میشوند.لاروها هر غذایی که به اندازه دهانشان باشد را میتوانند بخورند.دافنی جوان ، کرمهای بسیار ریز و نوزا د آرتمیای تازه تفریخ شده (بدون پوسته ) غذای آغازین مناسبی هستند.وقتی لاروها به ۳ سانتیمتر رسیدند میتوانند غذاهای بزرگتری دریافت کنند.مانند کرم خونی منجمد،کرم خاکی و توبیفکس خرد شده و کرم سفید.آنها میتوانند همدیگر خوار باشند.لذا تعداد زیادی از آنها را نباید در یک تانک نگهداری کرد.در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد آنها باید دو بار در روز تغذیه شوند بطوریکه آنرا ظرف ۲۰ دقیقه مصرف کنند.تا زمانی که به ۱۰ سانتیمتر برسند.تغذیه کمتر ممکن است سبب از دست دادن عضوی یا آبشش شده و سبب مرگ شود.وقتی به ۱۵ سانتیمتر برسند آنها آرامتر خواهند شد.نگهداری و تغذیه آنها در دمای ۲۴ درجه سانتیگراد احتمال رسیدن‌ آنها به طول ۲۴ سانتیمتر را فراهم کرده و رسیدن به بلوغ جنسی را در ۶ ماهگی فراهم میکند.

سمندرهای ببری Tiger Salamanders

اصلیت: آمریکا - کانادا - مکزیک
درجه حرارت: درجه حرارت اتاق
خلق و خو: علاقمند به تعقیب شکار و قورت دادن آن
برنامه کاری: خودش را با وضعیت موجود تطبیق می دهد
نور: ترجیحا" نور کم
حداکثر اندازه: کمی بیشتر از یک فوت
در محل سکونت: نقب زدن را دوست دارد
محل امن: در مکان های فرعی ایجاد شده مخفی می شود.
غذاها: حشرات - ماهی ها - کرم ها
نظافت: دست کم هفتگی
تعداد تخم ها: حدود ۵۰
زمان تولید مثل: اوائل بهار
افسانه: در گذشته های دور، مردم تصور می کردند سمندرها قادرند در درون آتش نیز زنده بمانند. این موجودات، زمانی ظاهر می شدند که مردم چوب های تازه را درون آتش می انداختند چرا که آنها در دل چوب ها مخفی می شدند.
حتی یک نوع بخاری قابل حمل مخصوص سیمان سازی هم سمندر نام گرفت که البته بخاطر باور به همان افسانه دیرینه بوده است.
طعمه ماهی: در برخی نقاط، سمندرها (البته معمولا" آنها که در مرحله لاروی به سر می بردند) خیلی رایج و ارزان بودند و به عنوان طعمه ماهی فروخته می شدند.
امروزه چندان هم در دسترس و ارزان نیستند: سمندرها، به محل زندگی پرهزینه ای نیاز ندارند، به گرمای خاصی احتیاج ندارند، نور مخصوصی نمی خواهند، غذاهای عجیب و اسرارآمیز لازم ندارند و تا زمانی که آنقدر بزرگ نشده اند که خوی ویرانگریشان هویدا شود، محل زندگیشان را از بین نمی برند.
نگهداری از آنان آسان است ولی .... چندان هم در دسترس نیستند.

Ambystoma tigrinum در تمام نقاط ایالات متحده - کانادا و مکزیک یافت می شود.
سمندرهای نقاط مختلف از نظر ظاهری تفاوت هایی دارند اما تمامی آنها زمینه بدنشان تیره است با خال هایی به رنگ روشن بجز نوع خاکستری آن که خالهای سیاه دارند.
زندگی پنهانی: شما نمی توانید سمندرهای خود را در طول روز (مثل خرگوش) در حال دویدن در حیاط منزل ببینید.

نور کامل خورشید بدن آنها را بسرعت خشک می کند و باعث مرگشان می شود. بنابراین آنها گردش خود را شبانه انجام می دهند.
همانند دوستان بسیار عزیزشان کرم ها و سمندر ها در یک زمان از مخفی گاهشان بیرون می آیند و این باعث خوشحالی سمندرهاست.
رطوبت: اگر مایل به گرفتن سمندر خود هستید، احتمالا" باید آنها را زیر کنده های پوسیده نزدیک آب پیدا کنید. در پاییز معمولا" زیر برگ های خزان زده درختان که بر زمین ریخته اند مخفی می شوند. برگ ها بدن آنها را مرطوب نگهمیدارند.
دوزیستان: همانند سایر دوزیستان، سمندرها نیز زندگیشان را از درون تخم های محصور در حبابهای ژله ای شروع می کنند.
بچه های سمندر که با نام سگهای آبی شناخته می شوند، از هر جنبنده کوچکی تغذیه می کنند.
جانوران گوشتخوار: لاروهای سمندر خیلی زود ممکن است به خوردن ماهی، بچه قورباغه و یا حتی همدیگر عادت کنند. آنها با ولع به خوردن بستگان کوچکتر خود می پردازند و اگر آنها را دستی غذا دهید به خوردن کرم ها و گلد فیش ها علاقه نشان می دهند.

بچه های سمندر با نام سگ آبی معروف شده اند. گاهی به آنها توله سگ های گلی Mud Puppies یا سگ های دایناسوری Dinosaur Dogs هم می گویند.

آیا توله سگ های گلی گاز هم می گیرند؟ البته آنها مثل سگ های واقعی گاز نمی گیرند ولی می توانند شما را شگفت زده کنند.
آنها دندان ندارند ولی می توانند انگشتان شما را قورت بدهند. نگران نباشید! نمی توانند جراحتی ایجاد کنند.

آیا ماهی را گاز می گیرند؟ آنها اشتیاق زیادی به بلعیدن ماهی های کوچک دارند.
این سگ دایناسورها وقتی به اندازه ۶ تا ۸ اینچ می رسند قادرند یک گلدفیش را قورت بدهند.

هیچ گاه یک سگ آبی را به تانک ماهی هایتان اضافه نکیند. چون در آنصورت دیگر ماهی ای در کار نخواهد بود و درعوض شما صاحب یک سگ آبی چاق و خندان خواهید شد.

ضمنا" توله سگ های گلی بزرگتر، سگ های آبی کوچکتر را هم می خورند.

آنها عاشق کرم ها هستند: کرم های خاکی جایگاه ویژه ای در لیست غذایی توله سگ های گلی دارند. آنها همچنین به کرم های سیاه و خونی هم علاقه نشان می دهند (چه زنده، چه منجمد).
یک نکته برای تاکید: سگ های آبی یا همان بچه سنمدرهای ببری در واقع هم خانه های مناسبی برای تانک ماهی های شما نیستند. آنها هر جنبنده (و یا حتی غیر جنبنده ای) را می بلعند.

بچه سنمدرهای خود را در یک تانک مجزا و مخصوص که برایشان تدارک دیده اید، نگهداری کنید. آنها را سیر نگهدارید چرا که ممکن است بر اثر گرسنگی یکدیگر را هم بخورند.
سمندرها علاقه زیادی به گاز گرفتن یکدیگر دارند. در این مواقع سریعاً آنها را از هم جدا کنید.
اجازه بدید در اینجا با ۳ نوع سمندر دیگه هم آشنا بشیم، بعد به بحث قبلی یعنی سمندر ببری بر می گردیم.

اکسولتل Axolotl: یک نوع دیگر از سمندر است که بسیار شبیه بچه سمندرهای ببری (سگ های آبی) است ولی اکسولتل تا آخر عمر ظاهر لاروی اش را حفظ می کند و در همین حالت تولید مثل هم می کند. در واقع اکسولتل یک سمندر تک زیست (آبی) محسوب می شود.

اژدهای آتشین Fire Dragon: بسیار شبیه سمندر ببری است ولی زیباتر و گران تر. ضمنا" به درجه حرارت کمتر از ۷۰ درجه نیاز دارد.
توجه داشته باشید که این سمندر نمی تواند همبازی بچه ها باشد چرا که اگر مورد تهدید قرار بگیرد، مواد آلوده و سمی از بدنش ترشح می شود.
بخاطر داشته باشید که بعد از دست زدن به این جانور حتما" دستان خود را بشویید. البته بهتر است که او را به حال خود رها کنید.
این سمندرهای اروپایی از رنگ هایی به مراتب روشن تر و درخشان تر نسبت به سمندر های ببری برخوردار هستند.

سمندر خالدار Spotted salamander :
تفاوت نر و ماده: سمندرهای نر معمولا" طول بدنشان درازتر و دمشان بلندتر از ماده هاست. اندام تناسلی شان نیز در فصل تولیدمثل (اوایل بهار) برجسته می شود.
در مورد سمندرهای آبی هم به این موضوع توجه داشته باشید.
دو سمندر نزدیک تر نر و سمندری که در دورترین قسمت تصویر قرار دارد ماده است
ماده ها هم در فصل تولید مثل توپر تر و درشت تر می شوند.

محل زندگی بچه سمندرها (سگ های آبی): آنها را به همان صورتی نگهدارید که گلدفیش هایتان را نگه می دارید. آنها به بخاری نیاز ندارند. آب تمیز می خواهند و تانکتان هم اگر بزرگ باشد بهتر است. یک فیلتراسیون خوب، به مقدار زیادی به شما کمک خواهد کرد.

مکان های فرعی در تانک سمندرها: سگ های آبی که زندگیشان به آب وابسته است کم کم به سمندرهای ببری تبدیل می شوند و این یعنی آنها قادر می شوند که در خشکی به زندگیشان ادامه دهند.
در این زمان باید تانک آنها را از آب خالی کنید ولی به مکانی مرطوب برای حفظ رطوبت پوست آنها نیاز دارید.
بعضی از افراد از گل و لای استفاده می کنند. البته سمندر شما قادر است در چنین مکانی زندگی کند ولی شما دیگر تمایلی به نگاه کردن به او نخواهید داشت. بعلاوه، سمندر شما به این ترتیب فقط با گل و لای تیره ترکیب می شود.
بهترین مکانی که می توانید برایش فراهم کنید شامل برگ های مرطوب - کود گیاهی + خزه و شن و ماسه است.

محل نگهداری سمندر: هر سنمدر به اتاقی حدود یک فوت مربع برای زندگی و گشت زنی نیاز دارد و صد البته اگر مکان بزرگتری برایش فراهم کنید بهتر است.
یک تانک ۱۰ گالنی می تواند اتاق مناسبی برای ۲ سمندر باشد.
آب: شما می توانید در قسمتی از کف تانک آب بریزید یا یک ظرف تخت برایش تهیه کنید و آن را آب کرده، در تانک قرار دهید.
سخت است که چنین ظرفی را با شکلی دکوری برایش تدارک ببینید.

غارها: محل زندگی سمندر شما اگر بزرگتر باشد بهتر است چرا که می توانید برایش چشم اندازهای زیبایی درست کنید.
غارهای سرامیکی یا صخره ای وقتی به تانک شما اضافه شوند، به سمندر شما حس زندگی در یک مکان امن را خواهند داد. این مکان را برایش بسازید آنگاه خواهید دید که چگونه از آن استقبال می کند.
سمندر موجودی نیست که در جستجوی نور باشد. او از هر نوری که به طرفش بتابانید، خود را دور می کند.

گیاهان: گیاهان طبیعی خانگی که نیاز به نور کم داشته باشند، اگر به تانک سمندر اضافه شوند، محل زندگیش را زیبا می کنند.
آنها را تمیز نگهدارید: سمندرها مثل بچه خوک ها غذا می خورند. انتظار می رود که سمندرهای خودتان را بطور هفتگی تمیز کنید.
رفقا: خیلی از مردم دوست دارند سمندرهایشان را بصورت جفت نگهدارند. بطور میانگین، همیشه نمی توانید آنها را جفت بیندازید.
بعضی از مردم هم دوست دارند که انواع دیگر را با سمندرهایشان بیندازند. خوب است ولی باید انواع دیگر از سمندر شما کوچکتر باشند چرا که ممکن است توسط آنها بلعیده شوند.
وزغ ها - سوسمار ها - قورباغه های درختی و قورباغه های شکم سرخ از این گروه هستند.
اگر نیمی از تانک را از آب پر کنید، آنگاه می توانید بچه وزغ - سوسمار آبی و یا حتی ماهی ها را در طبقه زیرین که از آب پر شده قرار دهید ولی از ناپدید شدن رفقای سنمدرتان شوکه نشوید.

کلام آخر: آنها به شما عادت خواهند کرد و از گرفتن غذا از دستان شما احتمالا" لذت خواهند برد ولی حتما بعد از غذا دادن به آنها انگشتان خود را بشمارید.

Reed fishیاerpetoichthys calabaricus

این ماهی از خانواده ی آذرخش هست فقط در این حد می دونم

هر کسی در موردش اطلاعاتی پیدا کرد حتما بگوید

من اطلاعاتم انگلیسی بود چون هر چه قدر که گشتم نتونستم به فارسی پیدا کنم

در مورد این ماهی حال به هم زن که در عمق آب ها زندگی می کنه نیز اگر تونستید تحقیق کنید

با تشکر

حالم به هم خورد

chauliodus macouniیاPacific viperfish

درسته دوست من ولی اصلا اطلاعات کافی در مورد این ماهی پیدا نکردم

عکس کناری اش نیز از همون خانواده است

با تشکر

Rhinomuraena quaesita یا Bernis مارماهی مارماهی روبان، یک گونه مارماهی های آب شور، تنها عضو را از Rhinomuraena جنس Muraenidae (مارماهی مارماهی) خانواده از Anguilliformes منظور است. آنچه در حال حاضر به عنوان Rhinomuraena quaesita شناخته شده همچنین شامل سابق Rhinomuraena amboinensis با. و R. quaesita مارماهی روبان آبی و amboinensis R. برای مارماهی روبان سیاه و سفید مورد استفاده قرار گرفت، اما این در حال حاضر به عنوان همان گونه به رسمیت شناخته شده است.مارماهی روبان بومی به اقیانوس هند و اقیانوس آرام است.
مارماهی روبان موجودی ظریف با بدن نازک و بلند، بالا و باله های پشتی است.مارماهی روبان به راحتی می توانید از طریق سوراخهای بینی قدامی گسترش آن به رسمیت شناخته شود. نوجوانان و زیر بزرگسالان جت سیاه و سفید با یک باله پشتی زرد رنگ است، در حالی که زنان با باله مقعد سیاه و سفید با حاشیه های سفید رنگی بر روی باله ها زرد هستند.مرد بالغ و آبی با زرد باله پشتی است.
مارماهی روبان رشد می کند به طول کلی حدود ۱۰۰ سانتی متر (۳۶ در)، و طول عمر تا بیست سال. روبان مارماهی، مارماهی مارماهی است که protandric است.
مانند مارماهی، مارماهی روبان گاهی اوقات به عصبانی یا پرخاشگر هستند، چرا که دهان خود را اغلب باز است، ظاهر می شود آماده حمله است. در واقع، مارماهی به سادگی در تنفس. در بین گیاهان خودرو (وحشی)، مارماهی روبان خود را دفن در شن و ماسه و یا پنهان در سنگ و یا صخره ها، بی باک به تغذیه میگو و ماهی.

از آنجا که اکثر مارماهی روبان زندگی نمی کنند بیش از یک ماه در اسارت، برخی احساس میکنید که این گونه هرگز نباید خریداری شده است. مارماهی روبان تقریبا در هر مورد برای جلوگیری از خوردن پس از تحت نظر قرار گرفته مشاهده شده اند، هر چند گزارش هایی از آنها باقی مانده و غذا خوردن در اسارت به مدت ۲ سال یا بیشتر وجود دارد. مارماهی روبان آبی من می خورد! (عکس ها و فیلم ها) و در حال حاضر زندگی می کنند بیش از ۵ سال در مخزن ما با تانک به اندازه مناسب، جریان آب، عمق و ماسه مناسب، می توان آنها را برای مدتی طولانی را به صورت جفت نگهداری می شود.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/48/Black_Ribbon_Eel.jpg

اینم ترجمه شده توسط گوگل ترنسلیت