تکثیر کریبنسیس | تکثیر ماهیان اب شیرین

تعیین جنسیت

تعیین جنسیت این ماهی سخت نیست. رنگ  شکم یک ماهی ماده بالغ نسبت به نر روشن تر است و اندازه کوچک تری دارد. در طول دوره های تولید مثل، شکم ماده دارای رنگ قرمز گیلاسی میشود.

تخم ریزی

معمولا که کریب ها در عرض یک هفته پس از معرفی به مخزن شروع به جفت شدن می کنند و هر گونه هم تانکی برای انها مزاحم حساب میشود. اگر به نظر می رسد که جفت شما تمایلی به تولید مثل ندارند، دمای آب را تا ۸۰ درجه فارنهایت (۲۷ درجه سانتیگراد) ابالا ببرید چندین غار و مخفیگاه مناسب برای  برای آنها فراهم کنید. تغذیه آنها با غذای زنده و گوشتی فراوان نیز می تواند ماهی هارا به تخم ریزی ترغیب کند. علی رغم تحمل طیف وسیعی از پارامترهای آب، انها بیشتر به اب نرم و اسیدی علاقه دارند و در این اب بهتر تخم ریزی میکنند.

فرزند پروری

کریبنسیس ها والدین فداکاری هستند و جفت های دو نفره تشکیل می دهند . کریبنسیس ها فرزندان خود را با هم بزرگ می کنند. در هنگام تخم ریزی، ماده ۵۰ تا ۳۰۰ تخم معمولاً در پشت بام غار می گذارد. نر آنها را بارور می کند سپس هر دو از تخم ها محافظت می کنند . به شکل نوبتی از تخم ها مراقبت می کنند . ماهی ماده در زمانی که نر از تخم ها مراقبت میکند به تغذیه میپردازد و بالعکس. نر زمان زیادی را صرف محافظت از محیط اطراف در برابر مزاحمان و شکارچیان تخم ها می کند. 

لارو ها

هنگامی که تخم ها پس از تقریباً سه روز از به لارو تبدیل می شوند، فرزندان کوچک به یک گودال یا مکان امن دیگری که توسط والدین مناسب تشخیص داده می شود، منتقل می شوند. در این مرحله انها به اندازه کافی کوچک هستند و در دهان والدین خود جا میشوند. اولین غذای آنها معمولاً مواد آلی ریز است، اما به زودی به اندازه کافی بزرگ می شوند که میگوهای پودر شده و میگوهای آب شور تازه ی ریز را بخورند.

بعد از ۵ تا ۱۰ روز، بچه ها معمولاً به اندازه کافی بزرگ هستند که می توانند از غار بیرون آورده شوند تا در تغذیه به همراه بقیه بچه ماهی ها شرکت کنند. با این حال، آنها همچنان  شب را در غاری که در آن متولد شده اند، یا هر غار دیگری که به اندازه کافی امن است ، سپری می کنند.

ماده در گردش های کوچک در اطراف مخزن شروع به بیرون آوردن فرزندان و بردن انها به مکانی امن میکنند به محض اینکه ماده متوجه خطر احتمالی در محیط بشود، آنها را با عجله به محل امن خود باز می گرداند. قبل از اینکه بچه ماهی ها اجازه خروج از لانه را داشته باشند ماده منطقه را جستجو می کند تا مطمئن شود که خطری برای لارو ها نیست .

تغذیه لاروها

پرورش ماهی کریبنسیس معمولاً سخت نیست  زیرا والدین بیشتر کار را انجام می دهند. همانطور که ماهی ها بزرگتر می شوند، به سادگی به آنها غذای پولکی آسیاب شده و میگوهای آب بدهید تا زمانی که آنها بتوانندغذای مشابه والدین  را بخورند. در حالت ایده آل، بچه ماهی ها باید تا زمانی که حداقل ۱.۵ سانتی متر طول داشته باشند، در کنار والدین خود بمانند. حذف زودهنگام آنها می تواند باعث آزار و اذیت نر و ماده تا حد مرگ شود، زیرا او می خواهد دوباره تخم ریزی کند و او در این مرحله از نظر فیزیکی آماده نخواهد بود. 

اگر والدین فرزندان خود را می خورند یا نمی توانند از آنها در برابر شکارچیان محافظت کنند، تسلیم نشوید. آنها به زودی دوباره تخم ریزی می کنند، اکثر زوج ها پس از چند بار تخم ریزی میتوانند بچه ها ی خود را بزرگ کنند. تا زمانی که هر دو ماهی سالم هستند، می توان انتظار داشت که بارها و بارها تخم ریزی کنند.

از آنجایی که آنها والدین ماهی های فداکاری هستند، در حالی که از بچه های خود محافظت می کنند بسیار تهاجمی می شوند. اگر آکواریوم شما  به اندازه کافی بزرگ باشد، معمولاً این پرخاشگری مشکلی ایجاد نمی کند و آنها از تخم و لارو به خوبی  محافظت می کنند. بنابراین دادن آکواریوم بدون مزاحم با فضای زیاد به یک جفتبهترین راه حل برای تکثیر است.

منبع: بخش های مرتبط با تکثیر این ماهی از لینک زیر

https://www.tfhmagazine.com/articles/freshwater/keeping-kribs-the-culture-of-pelvicachromis-cichlids-full