ماهی دامسل آبی (دامسل شیطان آبی)

دامسل ابی رنگ یا دامسل شیطان ابی یکی از گونه های محبوب اکواریومی اب شور است. این ماهی با بدن ابی رنگ خود جلوه زیبایی به اکواریوم اب شور می دهد. دامسل ابی از تحرک و شادابی نسبتا خوبی برخوردار بوده و با ماهیان نیمه مهاجم تا مهاجم و اکثر مرجان ها و شقایق ها سازگار است.

نام رایج: دامسل آبی، دامسل ابی دم پرتقالی، دامسل شیطان آبی.

نام علمی: Chrysiptera cyanea

خانواده: شقایق ماهیان / Pomacentridae

دمای نگهداری: ۲۲ الی ۲۸ درجه سانتیگراد

پی اچ: ۸.۱ الی ۸.۵

شوری آب: ۱.۰۲۳ الی ۱.۰۲۵ SG

سازگاری با مرجان: بله

خلق و خو: پرخاشگر و مهاجم

طول عمر: حدود ۱۵ سال در اکواریوم

شناخت: یکی از گونه های محبوب و پرفروش اکواریوم های اب شور دامسل ابی است. در طبیعت آنها در سرتاسر اقیانوس هند و منطقه غربی اقیانوس ارام یافت می شوند (لبه شرقی اقیانوس هند، استرالیا غربی تا گینه نو در قسمت شمالی سد بزرگ مرجانی، سلیمان، ماریانا و جزایر کارولین، اندونزی، فیلیپین، تایوان و جزایر ریوکیو). آنها همچنین از وانواتو و کالدونیای جدید گزارش شده اند.

دامسل ابی تا ۸.۵ سانتیمتر می تواند رشد کند و در طبیعت همانند اکثر دامسل ها طول عمری بین ۲ الی ۶ سال دارد اما در اسارت می‌تواند تا ۱۵ سال عمر کند.

این ماهی رنگ ابی روشنی دارد که یک خط سیاه رنگ از چشمانش میگذرد. گونه های نر در زیستگاه طبیعی دم پرتقالی تا زرد دارند که به انها دامسل دم پرتقالی یا دامسل شیطان ابی میگویند. در اصل رنگ دامسل ابی نر و ماده و نوجوانان باهم متفاوت است. دامسل های ماده و نوجوان بدن کاملا ابی دارند و دامسل های نر بزرگسال ابی، دم نارنجی یا پرتقالی رنگ دارند. همچنین نرهایی که متعلق به ژاپن و فیلیپین هستند مانند ماده ها بدنی کاملا ابی رنگ دارند و در حاشیه های باله ها رنگ تیره دیده می‌شود اما ماده ها همگی رنگ ابی دارند و انتهای باله ها شفاف است. ماده ها اکثرا دارای خال در انتهای باله پشتی هستند.

نوعی از دامسل ابی که گاها به جای این ماهی به فروش می رسد همانند دامسل ابی بدن ابی رنگی دارد، اما رنگ زرد در پایین بدن و باله ها کاملا پوشیده شده است و به ان دامسل ابی فیجی یا شیطان فیجی می‌گویند. دامسل فیجی بسیار خشن و مهاجم است و نباید با دامسل ابی معمولی اشتباه گرفته شود.

دامسل ابی می تواند رنگ خود را با تهدید شدن تغیر دهد و در شکاف ها یا کنار صخره ها مخفی گردد. در هنگام تهدید یا استرس ناشی از ترس بدن دامسل فیش سیاه رنگ می‌شود.

این گونه جزو ماهیان محبوب اکواریومی است و جنب و جوش زیادی در اکواریوم دارد و با مرجان ها کاملا سازگار است.

نگهداری در اکواریوم: این گونه را می توان به صورت انفرادی یا به‌صورت یک جفت در یک مخزن حداقل ۱۲۰ لیتری نگهداری کرد، حتی می توان یک گروه شامل یک نر و چند ماده را در اکواریوم های متوسط و بزرگ کنار یکدیگر به خوبی نگهداری نمود. دقت داشته باشید از صخره ها و مخفیگاه های زیادی در اکواریوم استفاده نمایید تا تنش بین دامسل ها به کمترین حد خود برسد. دامسل های نوجوان و ماده ها از خلق و خوی ارامتری نسبت به دامسل های بزرگسال و مخصوصا نرها برخوردارند. در صورتی که انها را با ماهان مهاجم مانند انجل فیش کوتوله نگهداری میکنید حتما فضای کافی و صخره های زیادی را برای اکواریوم در نظر بگیرید. دامسل ابی با ماهیانی نظیر پافرفیش، داتی بک، دلقک ها و انجل فیش به خوبی کنار می اید اما ماهیان صلح جو نظیر گابی ها یا دارت فیش ها ممکن است مورد ازار و اذیت قرار گیرند. خوشبختانه دامسل ها با اکثر مرجان ها و شقایق ها سازگاری خوبی دارند و تهدیدی برای مرجان ها به شمار نمیروند. می‌توان در کنار دامسل ابی از انواع مرجان های نرم و سخت، اسفنج ها، شقایق ها و …. بخوبی نگهداری نمود.

تغذیه: دامسل ابی را می توان با انواع رژیم گوشتی و گیاهی تغذیه نمود. انها در طبیعت از سخت پوستان کوچک، جلبک های رشته ای، امفیپادها و … تغذیه می کنند. در اکواریوم می‌توان انها را با ارتمیا، غذاهای تجاری گلوله ای و غذاهای دریایی تازه و یخ زده تغذیه نمود. همچنین استفاده از غذاهای تجاری تقویت رنگ به حفظ کیفیت رنگ دامسل ها کمک خواهد نمود. توصیه میکنیم رژیم غذایی انها شامل ۵۰ درصد غذای گیاهی و ۵۰ درصد غذای گوشتی پروتئینی باشد.

بهتر است چندین بار در روز مقادیر کمی از مواد غذایی را به انها بدهید و در صورتی که از غذاهای خشک استفاده میکنید قبل از استفاده انها را کمی در اب بخیسانید تا احتمال ورود هوا به دستگاه گوارش دامسل ها کاهش یابد.

تشخیص جنسیت: ماده ها رنگ کاملا ابی دارند و انتهای باله ها شفاف است و هیچ رنگ زرد یا نارنجی در بدنشان دیده نمی‌شود. همچنین برخی از ماده ها دارای خال در انتهای باله پشتی هستند. نرهای بزرگسال دم پرتقالی تا زرد رنگ دارند و در برخی از انها قسمت دماغ ماهی نیز زرد یا پرتقالی رنگ است. همچنین انتهای باله نرها مانند ماده ها شفاف نیست.

تولید مثل: تولید مثل اکثر دامسل ها الگویی مانند دلقک ماهی دارد و تخم ریزی در دمای ۲۶ الی ۲۸ درجه سانتیگراد و در اکواریوم های بزرگ و بدون ماهیان مزاحم رخ می دهد. همچنین تخم های دامسل ابی از دلقک ماهی ها بسیار کوچک تر است و پرورش لاروها نیز به مراتب سخت تر است.

دامسل ابی در اسارت به خوبی تکثیر می شود و هر نر یک قلمرو که در نزدیکی یک صدف یا شکاف صخره است دارد و از ان به شدت محافظت میکند.

هر ماده با چند نر قابلیت تولید مثل دارد و ماده روز قبل از تخم گذاری با شنا در اطراف قلمرو نرها، آنها را مورد ارزیابی قرار میدهد و با انتخاب یک نر سالم و مناسب شنا را متوقف کرده و با صورتی رو به بالا یک حلقه نورانی دور چشم های خود به وجود می آورد، جنس نر نیز با حرکات خود سعی می کند ماده را تحت تاثیر خود قرار دهد. سپس ماده به لانه نر رفته و با بازرسی لانه میبیند که نر مورد نظر چند تخم دارد و سپس لانه را به مقصد بعدی ترک میکند.

ماده برای تخم ریزی در ارزیابی ها هنوز اماده نیست و فقط لانه ها را مورد ارزیابی قرار میدهد و میبیند که هر نر از چند تخم نگهداری میکنند. ماده ها ممکن است مسافت بسیار طولانی را برای ارزیابی نرهای مختلف سپری کنند.

در سپیده دم روز بعد ماده با بزرگترین نر شروع به رقاصی و تخم ریزی میکند. در صورتی که ماده دیگری با نر در حال رقاصی و تخم ریزی باشد بالای لانه منتظر می ماند تا نوبتش فرا رسد. حداکثر ۴ نر در ورودی هر لانه برای تخم ریزی دیده شده است که یکی پس از دیگری شروع به تخم ریزی میکنند!

هر لانه نر می تواند میزبانی برای ده هزار تخم ماده ها باشد! نرها به خوبی از لانه و تخم ها محافظت میکنند و تخم ها پس از ۴ روز هچ خواهند شد و مرحله لاروی میتواند بین ۱۰ الی ۵۰ روز به طول انجامد.

منبع:

• https://animal-world.com/encyclo/marine/damsels/devilfish.php

کپی برداری از این مطلب تنها با درج نام و لینک فالو به OnlyPet.ir مجاز می باشد