در این قسمت به معرفی یکی از گونه های سکلید با نام سیچلاید جواهری میپردازیم این ماهی گونه ای درنده خوست که حتی به همنوع خودش هم حمله می کند. بنابراین برای مخازن اجتماعی مناسب نیست و در صورت نگهداری در مخازن تک گونه ای نیز باید از لحاظ جثه با همدیگر یکسان باشد. گونه دیگری از همین جنس به نام h.fasciatus وجود دارد که خیلی بزرگتر و مهاجمتر بوده و محبوبیت کمتری نسبت به جوئل فیش دارد. رنگ آن سبز مایل به زرد با درخشندگی برنزی و ۵ خال بزرگ و سیاه و براق بر هر طرف آن است. این ماهی به سیچیلاید ۵ خال یا جوئل راه راه banded jewel معروف است.
به ادامه متن توجه کنید
سیکلید جواهری
نام عمومی: جوئل فیش (سیکلید جواهری)
نام علمی : hemichromis bimaculatus
خانواده : Cichlidae
زیستگاه اصلی: دریاچه های آفریقا
دمای مناسب نگهداری: ۲۲ الی ۲۶ درجه سانتی گراد
اندازه : تا ۱۵ سانتی متر رشد می کند .
نوع دیگری که به نام جوئل راه راه یا سیکلید ۵ خال معروف است
شناخت: سیکلید جواهری بومی مناطق گرمسیری و در کل بومی آفریقاست. انها بسیار خشن و تند خو هستند و حتی به همنوعان خود هم رحم نمیکنند. انها بیشتر مناسب تانک های تگ گونه میباشند و نگهداری از انها به صورت تک گونه در کنار هم هم خالی از دردسر نیست. جثه انها به طور معمول کوچکتر از ان چیزیست که فکرش را بکنید ولی در رده ماهیان جثه متوسط حساب امده و در جنس نر بالغ به ۱۵ سانت میرسد که در اکواریوم های کوچک شاید تا این اندازه هم رشد نکنند.
نگهداری: انها بسیار خشنند بنابراین قید هم تانکی برای انها را بزنید یا از ماهیان خشن و بزرگ جثه ای در کنار انها استفاده کنید که در نهایت دعواهای پی در پی و خونینی را شاهد خواهید بود که در اینصورت میتوانید با گنجایش طولی و عرضی تانک خود به بزرگترین حد ممکن و قرار دادن صخره ها و مخفیگاه های متعدد تا حدودی جلو این مجادله ها را بگیرید. بهتر است در تانک انها از گیاه استفاده نکنید و به صخره ها و دکرهای سنگی بسنده کنید زیرا گیاهان طبیعی که به سرعت توسط این ماهی از بین میروند و گیاهان مصنوعی هم یک جا نمیمانند و دائما توسط این ماهی جابجا میشوند.
تغذیه: این ماهی در طبیعت گوشتخوار بوده و تغذیه در آکواریوم باید با غذاهای زنده و یا خشک ماهی همراه با حشرات ، کرم ها و ماهی صورت گیرد.
تولید مثل: وقتی نر و ماده در موقعیت تخم ریزی نیستند رنگشان نسبتا تیره با بدنی دارای خطوط آبی جواهری است. در موقع تخم ریزی بدن ماهی ها به قرمز یاقوتی تغییر رنگ داده. و مجددا همان خطوط آبی جواهری دیده می شود. بر خلاف معمول در این موقع جنس ماده زیبا تر است. به هر حال در وضعیت معمولی ظاهرا جنسها مشابه اند ولی جنس نر دارای خال های متالیک بزرگتر در سر پوش آبششی و یک شکل حلالی از خالها در باله دمی است. همسر گزینی در این ماهی به روش خشنی صورت می پذیرد و اگر جنس ماده نر را رد کند احتمالا کشته خواهد شد. تخمریزی روی یک قطعه سنگ یا در یک کوزه به پهلو قرار گرفته شده که توسط جنس ماده خوب تمیز خواهد شد صورت می پذیرد. تخم ها در طول ۲تا۳ روز هچ می شوند. لاروهای حاصله با دهان به شکافی انتقال داده شده و به وسیله هر دو والد تا رسیدن به طول ۱ سانت یا بیشتر نگهداری می شوند.آنها پس از ۳ تا ۵ روز شروع به شنای آزاد و تغذیه میکنند.
نگهداری از نوزادان مشکلات غیر معمولی ندارد اما یکی از ماهیانی است که عمدتا متخصصین و ماهیداران با تجربه به آن می پردازند. به هر حال تغذیه نوزادان با آرتمیا آغاز گشته و رفته رفته دل چرخ کرده و رنده شده را نیز به آن می افزایند. در برخی منابع ،روش دیگری را برای پرورش نوزادان ارایه داده اند بدین ترتیب که هر دو والد پس از تخم ریزی انتقال می یابند و لاروها پس از خروج از تخم و آغاز به شنای فعال توسط آکواریوم دار با آرتمیا تغذیه میشوند. اما در برخی منابع دیگر پیشنهاد فقط بر انتقال جنس نر است، ماده همراه تخم ها تا هچ شدنشان و سپس تا آغاز به شنا و تغذیه فعال باقی می ماند. به هر حال آنچه که مشهود است این است که هر کدام ار این روشها محاسن و معایبی دارد.