سیچلاید ایرانی یکی دیگر از گونه های خانواده بزرگ سیچلاید هاست که کاملا وطنیست و در کشور عزیزمان کشف شده و به ثبت رسیده است. این ماهی دقیقا جزو دسته ماهیان اب شیرین نیست ولی به اب شور هم تعلق ندارد بنابراین بین این دو یا همان اب لب شور جایگاه مناسبی برای این سیچلاید وطنی است. در ادامه قصد ما شناخت این ماهی وطنیست که زیاد مورد توجه قرار نگرفته و شاید در بازار اکواریومی هم به دلیل کمیاب بودن شناخته شده نباشد. به هر حال امیدوارم این مقاله مورد توجه قرار بگیرد
به ادامه متن توجه کنید
نام علمی: Iranocichla hormuzensis
نام رایج: سیچلاید ایرانی
خانواده: سیکلیده (سیچلایدها)
زیستگاه: جنوب ایران (هرمزگان) رودخانه مهران , سرزده و رسول
دمای مناسب نگهداری: ۲۸ الی ۳۰ درجه سانتیگراد . این ماهی دماهای خیلی پایین و دماهای بالا را در فصول مختلف میتواند تحمل کند و به راحتی در این دماها زیست نماید
اندازه: تا ده سانتیمتر میرسند
شناخت و نگهداری: همانطور که در بالا هم اشاره شد این ماهی کاملا وطنیست و توسط دکتر برایان کد در سال ۱۹۷۶ شناسایی و به ثبت رسیده است. جالب اینجاست محققان ایرانی در این مورد هم نقشی در کشف و ثبت نمودن این ماهی نداشته اند.
در این مقاله نمیتوانم اطلاعات کاملی از نگهداری و تغذیه و ….. انها در تانک های کوچک خانگی بدهم زیرا این ماهی کمیاب است و شخصا در بازار اکواریومی این ماهی را ندیده ام و تا بحال از انها نگهداری نکرده ام. به هر حال قصد اینجانب فقط شناخت این ماهی بوده و برای همین در زیر قسمتی از مقاله ای که در پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران منتشر شده را برای علاقه مندان قرار میدهم که امیدوارم مورد توجه قرار گیرد. در ضمن دوستانی که اطلاعات کاملی در مورد این ماهی دارند یا شخصا از این گونه نگهداری کرده اند میتوانند مقالات خود را ارسال کنند یا در قسمت دیدگاه همین پست نظرات خود را قرار دهند. ضمناً در صورتی که فروشگاهی در ایران این ماهی را برای فروش عرضه میکند را میتوانند معرفی کنند
قسمتی از مقاله ی پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران در مورد سیچلاید ایرانی: سیچلاپد ایرانی در اقلیم گرمسیری آبهای جنوبی کشورمان یافت می‌شود. این سیچلاپد بومی در رودخانه‌های مهران ـ سرزده و رسول دراستان هرمزگان بین منطقه چهار برکه و تنگه والان توسط دکتر برایان کد در سال ۱۹۷۶ شناسایی و ثبت شده است.
این گونه نادر (Rare) و کمیاب محصور در جریان آبهای سطحی شور و شیرین با رسانایی ۶/۱ میکروموس می‌باشد که در سایر نواحی شور نیز با درجه هدایت ۸۰ـ۲۵/۱ زندگی میکند.
محیط زیست این ماهی معمولاً بطور کامل آفتاب‌گیر همراه با گرمای ثابت، بستر گلی و مقدار کمی هم فون گیاهی غیر جلبکی می‌باشد. همچنین دمای آب این محیط هم در زمستان ۵- درجه و در تابستان هم تا ۴۵+ درجه گزارش شده است. سیچلاپد ایرانی شفافیت آب از کدر (گل‌آلود) تا روشن و بی‌رنگ را تحمل میکند.
در مورد خصوصیات کلیدی این ماهی هم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ـ تعداد کل مهره‌ها: ۳۰ـ ۲۸
ـ تعداد خارهای آبشش: ۱۹ـ۱۴
ـ فلس‌های دور ساقه دمی: ۲۰ـ۱۶
ـ طول استاندارد: در نمونه ماهی بالغ حدود cm۷/۹ـ ۵ و در نمونه‌های جوانتر حدود cm۲/۳ـ۲
ـ متوسط زمان لازم برای ۲ برابر شدن جمعیت: ۴/۴ ـ ۴/۱ سال
از لحاظ ریخت شناسی آرواره‌های بالا و پایین ماهی با هم برابر هستند، دهان اندکی مایل و پوزه از نیمرخ به جلو کشیده شده است. باله سینه‌ای و شکمی کوتاه بوده و به باله مخرجی نمی‌رسند.
محتویات معده پنج نمونه از این ماهی با طول استاندارد (cm۹ـ۱/۴) نشان می‌دهد که رژیم غذایی سیچلاپد ایرانی تنها شامل جلبک‌ها، دیاتومه‌ها و دتریوس‌ها می‌باشد.
جنس‌های نر و ماده در اوایل فروردین در آبهای پس زده رودخانه مهران که در این زمان درجه حرارتش بین ۳۳ـ۲۶ درجه سانتیگراد دارد در عمق یک و نیم متری آماده تولید مثل می‌شوند. این ماهی در هر دوره بین ۳۸ـ۳۶ عدد تخم می‌گذارد که طول متوسط تخم‌ها ۶/۳ میلی‌متر و قطرشان بطور متوسط ۵/۲ میلی‌متر است. ماهی ماده با حمل نوزادان در دهان خود نقش بسیار مؤثری در حفظ نسل این‌گونه در برابر خطراتی از قبیل آلودگی‌های نفتی دارد جالب است که Axelrod بیولوژیست معروف، یکی از علل محدود شدن این ماهی به ایران را وجود آلودگی‌های نفتی منطقه بر می شمارد که مانع از پراکنش ماهی می‌شود این ماهی گمنام در کشور ایران، برای بیولوژیست‌های اتریش، فرانسه، آمریکا، تایوان، چین و کانادا به عنوان گونه نادر و با ارزش (از لحاظ ژنتیکی و اینکه گونه خاص و آکواریومی با قابلیت رنگ پذیری بالا می‌باشد) بسیار شناخته شده است. نمونه‌های زنده و غیر زنده این ماهی را می‌توان در موزه ملی ونکوور کانادا، موزه تاریخ ملی لندن، آکواریوم عمومی شهر نپتون آمریکا، موزه تاریخ ملی آمریکا و همچنین در دانشگاه کالیفرنیا مشاهده کرد حال این سؤال پیش می‌آید که جای این گونه بومی در مراکز تحقیقاتی کشور ایران کجا است. نهاد مسئول برای حفظ این ذخیره ارزشمند شیلات است یا محیط زیست و یا شاید هم علاقه‌مندان و محققین، مقالات ارزشمندی در مورد سیچلاپد ایرانی توسط ( Hureau- ۱۹۹۱ (Anon-۱۹۹۸),( Axelerod۱۹۹۶) (Eschneyer–۱۹۹۳) (Koli Varjo-۱۹۹۴),( coad –۲۰۰۴) در سالهای مختلف منتشر شده است.
جالب است که بدانیم دکتر برایان کد ماهی‌شناس معروف کانادایی اخیراً در کشور اتریش موفق به تکثیر این گونه بومی ایران در آکواریوم شده است. دکتر کد در سایت اینترنتی خود آورده است که در ماه می سال ۲۰۰۶ (اردیبهشت ۱۳۸۵) ما تعداد ۲۵ عدد سیچلاپد ایرانی وحشی آداپته شده به آکورایوم و همچنین بیست لارو که در فوریه ۲۰۰۶ (بهمن ۱۳۸۴) به دنیا آمده‌اند داریم. وی عنوان کرده است که آماده انتقال این ماهی به مراکز تحقیقاتی دیگر کشور ها می‌باشد. و جالب‌تر اینکه دکتر کد در بخشی از نوشته‌هایش از کارگران افغان که به او در صید این ماهی کمک رساندند تقدیر و تشکر کرده است!
وبسایت برایان کد: http://www.briancoad.com
نقل از پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران
ضمیمه: تصاویر ارسالی توسط کاربر Rostami
