سلام. توی تانک های آب شیرین که سطح نیترات با تعویض آب به راحتی قابل کاهش پیدا کردن هست و اصلا مسئله ساز نیست. در صورتی که حتی دو برابر سطح مجاز هم نیترات توی تانک افزایش پیدا کنه مشکل حادی ایجاد نمیکنه. توی تانک پلنت که این موضوع خیلی جذاب تر هست یعنی قسمتی از نیترات را گیاه ها مصرف و به نوعی سنتز میکنن. در واقع توی تانک آب شیرین باید فکری به حال آمونیاک و نیتریت کرد. چیزی که گاها مختل شدن یا تضعیف سیکل باعث به وجود اومدنش و تلفات دادن میشه.

من فکر میکنم توی تاپیک دیگه هم گفتم؛ کارایی رزین چه آنیونی و چه کاتیونی بسیار مرتبط هست با شرایط راه اندازیش مثل مقدار مدیا، نوع غوطه وری و سرعت جریان آب عبوری بخاطر همین موضوع خیلی مدیایی نیست که ازش استقبال بشه. البته و صد البته مدیای بسیار تخصصی هست و اگه بشه توی شرایط بهینه بکار گرفتش قابلیت جذب سموم و مواد زیادی را داره. 

توی تانک آبشور که سطح نیترات نسبت به آب شیرین حساسیت بیشتری داره تجهیزات مخصوص وجود دارن مثل رفیوجیوم، دنیتراتور یا اوزن ژنراتور که اصلا نیاز به همچین مدیایی احساس نمیشه. چون اولا بحث کارایی سریع و بهینه هست ثانیا بحث تداخل رزین توی الباقی مواد محلول توی تانک آب شیرین هست. مگر اینکه مدیای آنیونی پیدا کنید که بصورت گزینشی فقط و فقط نیترات را جذب بکنه که باز توی این حالت کاراییش قابل قیاس با دستگاه های جذب نیترات نیست.

حالا نقطه مقابل این رزین آنیونی، زئولیت هست که جاذب کاتیون ها و یون های مثبته.