مرجان | مرجان و شقایق

نام علمی : Anthozoa
نام عمومی : مرجان
زیستگاه : فلات قارّه ها ، اطراف جزایر اقیانوسی ، جزایر مرجانی
اندازه : برخی به اندازهٔ دانهٔ شن و برخی به اندازه های بسیار بزرگ
طول عمر : ۶۰ تا ۸۰ سال
تغذیه : از زئوپلانکتون ها تا ماهی های کوچک
تکثیر : تخمگذار

توضیحات : مرجان ها کلنی هایی از پولیپ ها یا حیوانات شقایق گونه هستند ، بعضی به کوچکی یک دانه شن ، در داخل بافت های هر پولیپ سلّول های گیاه شکل کوچکی زندگی می کنند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند ؛ روز ها و در زیر آفتاب مناطق حاره ای سلّول های گیاه شکل شکوفا می شوند و ۹۰٪ مواد غذایی برای پولیپ ها را تأمین می کنند و وقتی هوا تاریک می شود پولیپ ها با استفاده از بازوچه هایشان به گرفتن ذرات معلّق در آب ادامه می دهند ، پولیپ ها همچنین کربنات کلسیم را از آب دریا می گیرند و با استفاده از آن برای خود خانه ای سنگی می سازند ، کلنی های مرجانی می توانند تا قرن ها و شاید هزاران سال رشد کنند و سازه هایی به بزرگی یک خانه بسازند . بزرگ ترین شهر آن ها در دیوارهٔ بزرگ مرجانیست ، دیواره ای به طول ۲۳۰۰ کلیومتر در امتداد سواحل شمال شرقی استرالیا .
سلّول های گیاه شکل پولیپ ها از نور خورشید برای تولید قند برای انرژی استفاده می کنند ، این انرژی به پولیپ ها منتقل می شود و تغذیهٔ بسیار مورد نیاز را فراهم می کند و در عوض ، پولیپ ها یک محافظ برای سلّول های گیاه شکل فراهم کرده و آن ها را با دی اکسید کربن تغذیه می کنند . مرجان ها همچنین با گرفتن حیوانات شناور ریز به نام زئوپلانکتون غذا می خورند ، در شب پولیپ های مرجانی برای تغذیه از اسکلت های خود بیرون می‌آیند و شاخک های بلند و نیش زن خود را دراز می‌کنند تا موجوداتی را که در کنار مرجان شناور هستند را بگیرند . طعمه ها به داخل دهان پولیپ ها کشیده می شوند و در معدهٔ آن ها هضم می شوند .
امروزه مرجان های دریایی با تهدیدی جدید و جدّی تر مواجه می شوند . دریا ها گرم تر می شوند ، افزایش ۱ تا ۲ درجه در گرمای آب برای تنها چند هفته کافیست تا باعث شود تا پولیپ ها سلّول های گیاه مانند شان را از دست بدهند . زمانی که این اتّفاق می افتد مرجان ها هم رنگ و هم مهمترین منبع تأمین غذای شان را از دست می دهند ، اگر افزایش دمای هوا دائمی شود مرجان ها اینگونه سفید می شوند و به احتمال زیاد می میرند : 

تصوّر می شود که نیمی از مرجان های جهان در سال های اخیر سفید رنگ شدند ، از جمله از سال ۲۰۱۶ میلادی حدود دو سوّم مرجان های دیوارهٔ مرجانی استرالیا سفید شدند . این ها که روزی شهر های پر ازدحام زیر دریا به شمار می رفتند به ویرانه هایی تاریک تبدیل شده و بسیاری از ساکنان آن بی خانمان شدند .
برخی از دانشمندان می گویند که تا پایان این قرن شهر های مرجانی آنگونه که ما امروزه می شناسیم دیگر وجود نخواهند داشت . آیا برای این گنجینه های با ارزش اقیانوسی آینده ای هست ؟ در نهایت به این بستگی دارد که دریا ها چقدر و با چه سرعتی گرم شوند و البته کورسوی امیدی هم هست و دلیل آن روش تولید مثل مرجان هاست ، در یک شب خاص از سال ماه کامل جرقهٔ رویداد استثنائی را رقم می زند ، تخمریزی مرجان ها :

تمامی مرجان ها همزمان و با هماهنگی بی نظیری تولید مثل می کنند ؛ میلیارد ها تخم بارور شده در آب رها شده و توسط جریان های اقیانوسی جابجا می شوند ، انواع تخم ها در اقیانوس ها پراکنده می شوند و آماده اند تا در مکانی خالی مستقر شوند و ساختاری پیچیده را به وجود آورند که همان مرجان است . شاید ندانیم در آینده چه بر سر دریا های ما می آید امّا مرجان ها می توانند دوباره تولید مثل کنند و تا زمانی چند مرجان زنده بمانند هنوز امید باقیست .
منابع : لینک اوّل ، لینک دوّم