گربه وحشی | گربه

اجداد گربه های اهلی

گربه های وحشی اجداد گربه های اهلی هستند و میتوانند با انها جفت گیری و تولید مثل کنند. گربه های وحشی گاهی به مناطق مسکونی نزدیک می شوند و به همین دلیل ، امکان جفت گیری انها با گربه های اهلی بیشتر میشود؛ در نتیجه، رنگ بدن انها بسیار متغیر است. جثه گربه های وحشی بزرگتر و خال های روی بدنشان بیشتر است اما بر خلاف گربه های اهلی، کمتر مدفوع خود را با خاک میپوشانند(از بیشعوریشونه ). تفاوت عمده گربه های وحشی با گربه های اهلی در دم کلفت و پشمالوی انهاست که طرح روی ان به شکل حلقه هایی شبیه به هم و نوک ان سیاه رنگ است. گربه های وحشی از اب گریزان نیستند؛ انها به خوبی شنا می کنند و به زندگی در جاهای مرطوب علاقه نشان میدهند. انها ، همچون گربه های اهلی میو میو میکنند و هنگام دعوا پشت خود را خم و مو هایه خود را سیخ میکنند .گربه های وحشی برای شکار طعمه خود به کمین مینشینند پس از مدتی به ارامی به طرف شکار میروند و با حرکتی سریع ان را به چنگال میگیرند.

گربه های منفرد

گربه های وحشی تنها زندگی میکنند و فقط در فصل جفت گیری به صورت دوتایی دیده میشوند. جفت گیری انها معمولا در زمستان صورت میگیرد . نر ها پس از انتخاب همسر و جفت گیری ، ماده ها را رها میکنند و به زندگی انفرادی خود ادامه میدهند . وس از دو ماه ، ۱ تا ۸ نوزاد به دنیا می ایند این نوزاد ها کورند و ۱۰ روز پس از تولد چشم هایشان باز میشود انها ۴ تا۶ ماه با مادر میمانند و سه ماه شیر میخورند . در سه ماه بعد هم نحوه شکار را می اموزند.

خویشاوندان گربه وحشی 

در ایران علاوه بر گربه وحشی ۳ نوع گربه وحشی کوچک دیگر به نام های گربه ی جنگلی ، گربه ی شنی و گربه پالاس زندگی میکنند. البته از خانواده گربه سانان ۴ گربه ی دیگر به نام های یوز پلنگ و پلنگ و سیاه گوش و کاراکال نیز در ایران زندگی میکنند که جثه های بزرگتری دارند .

گربه جنگلی از گربه وحشی بزرگتر است(بیشتر تو شمال زندگی میکنه ولی در کل از یه خانوادن)و در انتهای گوش هایش ، مو های سیاه و بلندی دیده میشود. روی بدن ان هیچ علامتی وجود ندارد و فقط ممکن است گاهی روی دست ، پا یا دمش چند نوار تیره یا خال دیده میشود . این نوع گربه در بیشتر مناطق کشور ، به جز بوته زار ، نیزار ها  و جنگل های نزدیک اب، زندگی میکند.غذای اصلی ان جوندگان و پرندگان است. گربه جنگلی معمولا ارام است ولی اگر در گوشه ای گیر بیوفتد یا احساس کند که بچه هایش در خطرند، با قدرت به منبع خطر حمله میکند. گربه شنی کوچکترین گربه سان ایران است که فقط در مناطق استپی و بیابانی زندگی میکند؛به همین دلیل ، کف پاهایش پوشیده از موهای بلندی است که مانع فرو رفتن ان در شن میشوند. همچنین، عایق خونی در مقابل گرمای سوزان شن های بیابان هستند. گربه های شنی گوش های بسیار پهنی دارند که پر از رگه های خونی است. هنگامی که خوند در این رگ ها جریان میابد ، گرما را  به هوا پس میدهد و حیوان خنک میشود. گربه شنی از پستانداران کوچک ،خرگوش،پرندگان و حشره ها تغذیه میکند. جمعیت گربه شنی در ایران بسیار کم است و این جانور از کمیاب ترین جانوران ایران به حساب می اید.

ادامه دارد..

دایرت المعارف حیوانات ایران

گربه وحشی

گربه جنگلی