پیرانای دم سیاه (امپراطور پیرانا ها) | شناخت انواع ماهیان زینتی اب شیرین

نام علمی : Pygocentrus piraya
نام عمومی : پیرانای دم سیاه ، پیرانای سان فرانسیسکو ، پیرانای آدم خوار و ...
زیستگاه : رود سائو فرانسیسکو ، رود اورینوکو ، برزیل
اندازه : ۵۰ سانتی متر
وزن : ۳.۶ کیلوگرم
طول عمر : ۲۰ سال
حدأقل حجم مورد نیاز آب : ۴۷۰ لیتر
دمای مورد نیاز : ۲۰ تا ۲۸ درجهٔ سانتیگراد
PH مورد نیاز : ۶.۵ تا ۸.۷
تغذیه : ماهی های زنده ، بی مهرگان آبزی ، حشرات ، آجیل ، دانه ، میوه و حتّیٰ انسان
تکثیر : در آکواریوم تکثیر نمی شوند .

شناخت : یک نام آشنا و فراموش نشدنی ، نامی ترسناک و دلهره آور که شنیدن آن تن آدمی را به لرزه می اندازد ؛ پیرانا :
بسیار خب ، تا کنون با چند پیرانا آشنا شدید ؟ پیرانای شکم سرخ ؟ :
پیرانای سیاه ؟ :
یا سایر پیرانا ها ؟ کدام یک خطرناک تر بود ؟ امروز با یکی از خطرناک ترین پیرانا ها آشنا خواهید شد ، خطرناک ترین و قوی ترین پیرانایی که در صدر جدول پیرانا ها قرار دارد ؛ نام او پیرانای دم سیاه است ، محلّی ها عنوان امپراطور را به او داده و نام او را پیرانای شاه امپراطور نهاده اند :
چه چیزی خطرناک تر از پیرانای دم سیاه در جهان وجود دارد ؟ او در نقاط مختلف آمازون و رود سائو فرانسیسکو در برزیل زندگی می کند ، در این نقاط است که او را خواهید یافت :
او بزرگ ترین گونهٔ پیرانا هاست که می تواند تا ۵۰ سانتی متر رشد کرده و به وزن ۳.۶ کیلوگرم برسد . او با رنگ درخشان پهلوها و چشمان نقره ای در طبیعت یافت می شود ، گول رنگ های درخشانش را نخورید . دندان های این پیرانا بسیار تیز بوده و فکّ پایینی او ضخیم ، قوی و بیرون زده است .
نگهداری : برای نگهداری شاه پیرانا احتیاج به یک آکواریوم بسیار بزرگی دارید ، حجم مورد نیاز آب برای نگهداری این نوع پیرانا حدأقل ۴۷۰ لیتر است . بستر شنی یا سنگریزه ، هر دو برای آکواریوم پیرانای دم سیاه مناسب می باشد ، توجه داشته باشید که پیرانای دم سیاه تمام گیاهان را خواهد خورد بخصوص اگر پیرانای دم سیاه تصمیم به تخمریزی داشته باشد ؛ نورپردازی اهمیّت زیادی ندارد و حتّیٰ خیلی کم هم می تواند باشد . پیرانای دم سیاه مدفوع زیادی تولید می کند و بنابراین استفاده از یک یا چند فیلتر خارجی با اندازهٔ بزرگ ضروری است ؛ اگر بخاری شیشه ای در آکواریوم پیرانای دم سیاه گذاشتید در صورت امکان شیشهٔ بخاری را با یک محافظ محکم بپوشانید زیرا پیرانا های دم سیاه بزرگ تر به تجهیزات زیر آب آسیب خواهند زد . سعی کنید هر هفته ۳۰ تا ۵۰ درصد آب آکواریوم رو سیفون کنید و در حین انجام این کار حتماً مراقب باشید ؛ عدّهٔ معدودی موفّق به نگهداری از این ماهی شده اند . فقط حواس تان باشد که اگر دست تان زخمیست هرگز دست خود را به داخل آکواریوم نبرید .

تغذیه : پیرانای دم سیاه همه چیز خوار است ، رژیم غذایی طبیعی آن ها نه تنها از ماهی های زنده بلکه بی مهرگان آبزی ، حشرات ، آجیل ، دانه ها و میوه ها نیز تشکیل شده است . هر فک شامل یک ردیف دندان های نوک تیز و مثلثی است که مانند تیغه ها برای سوراخ کردن و پاره کردن استفاده می شود . آن ها ماهی های بیمار را نیز می خورند ؛ در آکواریوم ها می توانند با کرم خونی ، کرم خاکی ، میگوی خرد شده ، گوشت خرد شدهٔ ماهی ، صدف ، پرندگان ، پستانداران ، قلب گاو یا مرغ و ... تغذیه شوند ؛ می توان آن ها را با ماهی مرکب ، غذا های پولکی ، گلوله ای و گرانول نیز تغذیه کرد . گزارش شده است که اگر این پیرانا ها به صورت گلّه ای باشند می توانند انسان را نیز شکار کرده و بخورند .
تشخیص جنسیت : ماده ها بزرگ تر از نر ها هستند و در دورهٔ بارداری شکم شان گرد تر و بزرگ تر می شود .
تکثیر : هرگز در آکواریوم تکثیر نشده اند و به طور کلّی از آمریکای جنوبی وارد دیگر کشور های جهان می شود ؛ در ماه های نوامبر و دسامبر تخمریزی می کند ، پوشش گیاهی فراوان در حاشیهٔ رود ها مناطق مورد علاقهٔ شاه پیرانا برای تخمریزی است .
سازگاری : این گونه بهتر است به صورت تک گونه نگهداری شود ، بزرگ تر ها ماهی های بسیار کوچک تر را خواهند خورد ؛ برای نگهداری پیرانای دم سیاه به یک آکواریوم با فضای بسیار زیادی نیاز دارید زیرا گزارش شده است که بزرگ تر ها زمانی که فضا تنگ است نسبت به یکدیگر تهاجمی می شوند ؛ تنها دو گونهٔ پیرانای شکم سرخ و ( Pygocentrus cariba ) با پیرانای دم سیاه سازگار است .

حملات شاه پیرانا به انسان ها : در سال های اخیر حملات پیرانا ها منجر به مرگ تعدادی از انسان ها شد که خیلی ها پیرانای شاه امپراطور را مقصّر اصلی مرگ آن ها می دانند . در سال ۲۰۱۱ یک جوان مَست در بولیوی طعمهٔ پیرانا ها شد ، در سال ۲۰۱۲ یک دختر ۵ ساله که از قایق به آب افتاده بود توسط پیرانا ها خورده شد ؛ در اوایل ژانویهٔ ۲۰۲۲ ( در طول فصل تولید مثل ) جسد ۴ شناگر در پاراگوئه با نیش های وحشتناک پیرانا کشف شد . شکّی نیست که پیرانای دم سیاه مقصّر اصلی در مرگ آن هاست . البته نکته ای هم وجود دارد ، معمولاً برای چنین حمله هایی پاسخ ساده ای وجود دارد : دفاع . پیرانا ها در بستر رود لانهٔ خود را حفر می کنند ، نر ها اگر تهدید شوند تا پای جان از لانهٔ خود دفاع می کنند . یک نکتهٔ دیگر : اغلب عامل کشته در حملات پیرانا ها خود آن ها نیستند ، مردم همیشه فکر می کردند که اونا طعمهٔ پیرانا ها شدند ولی کالبدشکافی نشان داد که قبل از اون به دلیل خفگی ، حملهً قلبی یا سکته مردن ، پیرانا ها پس از مرگ این افراد پیدایشان شده و فقط نقش زیستی شان را ایفا کردند . به هر حال هر چه که هست باید مراقب این نوع پیرانا ها بود ؛ به همین دلایل است که نام دیگر او را پیرانای آرم خوار گذاشته اند .
منابع : لینک اوّل ، لینک دوّم ، لینک سوّم