اسب ترکمن اخال تکه | شناخت

منشا اولیه ی اسب های آخال تکه روستای میان کویری به نام آخال واقع در جنوب ترکمنستان است. این منطقه از جنوب شرقی صحرای قره قوم تا دامنه کوپت داغ ادامه دارد. به دلیل وضعیت خاص این منطقه دور از هرگونه تاخت و تاز و تهاجم و حتی دور از مقاصذ تجاری و بازرگانی قرار گرفته است.

اسب آخال تکه به خاطر قدرت تحمل و سرعت بالا اسبی ایده آل در شرایط صحرایی است. در پیشینه ی این اسب رکورد عجیب و باور نکردنی ثبت شده که حاکی از تحمل و مقاومت بیش از حد آن به گرما می باشد. اسب های آخال تکه مسیر اشک آباد تا مسکو با فاصله ی بیش از ۴۱۰۰ کیلومتر را در سال ۱۹۳۵میلادی در حدود ۸۴روز طی کرده اند. که ۳۶۰ کیلومتر از این مسیر حرکت در صحرای سوزان بوده و اسب به آب دسترسی نداشته است. این مسیر سه روزه طی شده و این رکورد هرگز تکرار نشده است.

این اسب دارای ترکیب بدنی متمایز از سایر نژادها ساختار بدنی سبک و زیبا، اندام بلند، کشیده، باریک و لاغر ولی بسیار قدرتمند است. شیب کمر به طرف جلو، شیب کپل به طرف عقب و روی کپل گرد نبوده و به صورت صاف دیده می شود. صورت کشیده، خشک، استخوانی، ظریف، باریک و بلند، نیم رخ صورت صاف یا کمی محدب، چشم ها درشت و براق هستند.

دارای گردن طویل، باریک و عضلانی بوده و از نیم رخ زیر گردن صاف و روی مهره ی سوم گردن شکستگی جزیی دیده می شود. گردن با شیب تند نزدیک به خط عمود روی تنه قرار می گیرد. اندام های حرکتی طویل، نازک با تاندون های قوی، مفاصل قوی و متناسب، بخولق بدون مو و با طول متوسط و نیز دارای شیب تند نزدیک به خط عمود، مفاصل خرگوشی بسیار مناسب برای جهش، قلم اندام های حرکتی کوتاه، گام های نرم و سبک و دارای انعطاف و حرکات آزادانه است. اسب های آخال تکه غالبا دارای سم های نرم و شکننده بوده و غالبا دچار لنگش ناشی از سم می گردند و بدین جهت اسب های آخال تکه برای مسیرهای کوهستانی مناسب نیستند.

 

رنگ بسیار خیره کننده این نژاد رنگ طلایی و مشکی با جلای متالیک است که زیر تابش خورشید درخشندگی خاصی دارد. رنگ های کهر متالیک و به ندرت نیلی یا نقره ای نیز یافت می شود. اغلب آخال تکه ها روی سر تا سر کمر خود یک خط طولی ممتد دارند که نشانگر قدمت نژاد است. خالص ترین و مقاوم ترین اسب های آخال تکه آنهایی هستند که علاوه بر داشتن تمام خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی ایده آل رنگ بدن مشکی متالیک یا طلایی یک دست داشته باشند. اسب های آخال تکه در کتاب های انساب به سه تیپ طبقه بندی شده اند: اسب هایی با جثه ی استاندارد، متوسط و سنگین که ارتفاعی بین ۱۵۲ تا ۱۶۴ سانتی متر دارند.

اسب های آخال تکه بدنی لاغر و باریک داشته و مدت زیادی از شبانه روز را به دویدن، بازی کردن و جنگ های نمایشی با یکدیگر می گذرانند. اگر چند روز از اصطبل بیرون آورده نشوند برای جلوگیری از چاق شدن غذا نمی خورند و به محض خروج از اصطبل نیز با فعالیتهای فیزیکی انرژی اضافی را مصرف می کنند.

از اسبهای آخال تکه برای تولید نژادهای جدید استفاده شده است. آخال تکه می تواند یک اسب ورزشی باشد و در رشته های درساژ، پرش، دو سرعت و استفامت رقابت کند.